Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 listopada 2015 r., sygn. II SA/Bd 1072/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2015 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji kierowcy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Starosta B., na podstawie art. 114 ust 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm., dalej powoływanej jako ustawa prawo o ruchu drogowym), orzekł o skierowaniu skarżącej K. G. na egzamin kontrolny sprawdzający kwalifikacje kierowcy w zakresie kategorii: B prawa jazdy. Podstawą wydania decyzji stanowił wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji (KWP) z dnia [...] o sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami z powodu przekroczenia dopuszczalnej liczby 24 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Od powyższej decyzji skarżąca wniosła odwołanie. Domagając się uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania pierwszej instancji, zarzuciła organowi I instancji:

1. nie przeprowadzenie postępowania administracyjnego polegającego na dokonaniu stosownej i dostatecznej weryfikacji wniosku Komendanta Wojewódzkiego Policji o sprawdzenie kwalifikacji strony do kierowania pojazdami stanowiącego podstawę zaskarżonej decyzji, co w rezultacie doprowadziło do tego, że organ w ogóle nie poczynił ustaleń, czy rzeczywiście doszło do przekroczenia przez osobę posiadającą uprawnienie do kierowania pojazdem;

2. naruszenie norm postępowania administracyjnego, a konkretnie art. 7 i 10 § 1 K.p.a., przez to, że organ nie podjął, zarówno z urzędu, jak i na wniosek strony, wszelkich niezbędnych czynności zmierzających do dokładnego ustalenia stanu faktycznego, a tym samym załatwienia sprawy oraz poprzez uniemożliwienie stronie wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów przed wydaniem decyzji;