Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 października 2015 r., sygn. I SA/Wa 1197/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) Sędziowie WSA Marta Kołtun - Kulik WSA Przemysław Żmich Protokolant referent stażysta Joanna Berbecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2015 r. sprawy ze skargi Z. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z [...] maja 2015 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Z. T. od decyzji Prezydenta Miasta L. z [...] października 2014 r., nr [...] dotyczącej ustalenia wysokości odpłatności za pobyt S. T. w Domu Pomocy Społecznej "[...]" w L., w części dotyczącej odwołującego się, utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wskazano, że Prezydent Miasta L. decyzją z [...] marca 2013 r., nr [...] ustalił wysokość opłaty za pobyt S. T. w Domu Pomocy Społecznej "[...]" w L. i zobowiązał między innymi syna - Z. T. do ponoszenia części tej opłaty. Na skutek złożonego przez niego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z [...] kwietnia 2013 r., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpatrzeniu skargi Z. T. wyrokiem z 11 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1449/13 uchylił w całości zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta L. z [...] marca 2013 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że dochód zarówno Z. T. jak i jego małżonki wyliczony został przez organ prawidłowo. Wyjaśnił, że w przypadku gdy dochód skarżącego będzie czasowo zróżnicowany, to powyższe stanowi podstawę do weryfikacji decyzji zobowiązującej go do współfinansowania pobytu matki w domu pomocy. Z kolei argumenty skargi, że S.T. umieszczona została w domu pomocy wbrew własnej woli oraz że posiada własne środki materialne na pokrycie związanych z tym opłat nie mogą być rozważane na tym etapie postępowania. Sąd zwrócił jednakże uwagę, że mimo, iż w aktach administracyjnych znajduje się pismo stanowiące oświadczenie złożone przez córkę S. T., że deklaruje ona wolę łożenia za pobyt matki w Domu Pomocy Społecznej, a decyzja jako podstawę prawną dokonanego rozstrzygnięcia wskazuje art. 103 ust. 2 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 163, z późn. zm. - zwana dalej jako "u.p.s."), umowa ze zstępnymi osoby umieszczonej w domu pomocy społecznej nie została zawarta. W aktach sprawy brak jest także dokumentów, które wskazywałyby, że organ przedstawił zainteresowanym istnienie takiej możliwości oraz umożliwił zadeklarowanie kwot, którymi zgodziliby się partycypować w koszcie poniesienia opłat za pobyt matki w domu pomocy społecznej. Powyższe oznacza, że zaskarżona decyzja oraz poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji zostały wydane z naruszeniem prawa.