Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 października 2015 r., sygn. VII SA/Wa 858/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.), sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Protokolant spec. Agnieszka Wrzodak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2015 r. sprawy ze skargi A. L. na czynność Prezydenta m.[...] z dnia [...] stycznia 2015 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. uznaje obowiązek Prezydenta m. [...] dokonania zwrotu A. L. części opłaty w wysokości 425 (słownie: czterysta dwadzieścia pięć) złotych pobranej za wydanie karty pojazdu marki [...] numer rejestracyjny [...]; III. zasądza od Prezydenta m. [...] na rzecz A. L. kwotę 457 (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2014 r. A. L. wystąpił do Prezydenta Miasta [...] o stwierdzenie i zwrot nadpłaty opłaty w 425 złotych wraz z odsetkami od dnia uiszczenia opłaty do dnia 7 kwietnia 2008 r., za wydanie karty pojazdu dla samochodu marki [...], nr rej. [...].
Uzasadniając wniosek strona powołała się na art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w związku z postanowieniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 grudnia 2007 r. w sprawie C-134/07 (Lex nr 354541) wydanym w związku z pytaniem prejudycjalnym Sądu Rejonowego w [...] w sprawie P. K. przeciwko Gminie [...], stwierdzającym, że Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. nr 137, poz. 1310), jest sprzeczne z art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dawniej art. 90 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE)). Dodatkowo wskazała, że zajęcie przez organ stanowiska polegającego na tym, iż w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2010 r. ustawy o finansach publicznych (z względu na treść art. 60 i 67 tej ustawy oraz zastosowanie do opłat niepodatkowych działu III ordynacji podatkowej) prawo domagania się zwrotu opłaty uległo przedawnieniu, będzie rażąco naruszało zasadę nie działania prawa wstecz. W tej kwestii wnioskodawca wskazał na pogląd prezentowany w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, zgodnie z którym, skoro przed wejściem w życie ww. ustawy przepisy nie regulowały w ogóle przedawnienia, to wprowadzenie przedawnienia prawa domagania się zwrotu nienależnie pobranej opłaty byłoby niezgodne z art. 2 Konstytucji (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt I OSK 2091/12; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Szczecinie z dnia 10 października 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 379/12 oraz z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 360/13).