Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 czerwca 2015 r., sygn. VII SA/Wa 2382/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Izabela Ostrowska, sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant sekr. sąd. Ewa Sawicka-Bożek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi (...) na czynność Prezydenta (...) z dnia (...) lipca 2014 r.; znak: (...) w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności w części w jakiej dotyczy karty pojazdu o numerze rejestracyjnym (...); II. stwierdza, że zaskarżona czynność w części opisanej w punkcie I nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od (...)na rzecz (...) kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez Spółkę (...) jest czynność Prezydenta (...) polegająca na odmowie zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu o nr rejestracyjnym (...). Czynność ta, o której skarżąca dowiedziała się z pisma organu z dnia (...) lipca 2014 r. znak: (...), podjęta została w następujących okolicznościach sprawy:

Pismem z dnia (...) czerwca 2014 r. (...) wystąpiła do Prezydenta (...) o zwrot łącznej kwoty (...) zł za wydanie (...) kart pojazdów, w tym karty pojazdu o nr rej. jw. W uzasadnieniu tego pisma skarżąca Spółka wskazała, że opłaty za wydanie kart pojazdu dla wyszczególnionych pojazdów, zostały uiszczone w wysokości przewidzianej w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu, do którego odnosi się wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. sygn. akt U 6/04 wskazując na jego sprzeczność z ustawą. Podniosła przy tym, iż podwyższenie opłaty za wydanie karty pojazdu ponad faktyczne koszty jej wytworzenia stanowiło nową daninę publiczną i naruszało art. 217 Konstytucji RP, zgodnie z którym tego rodzaju daniny mogą być nakładane tylko na podstawie ustawy, a nie aktów podustawowych takich jak rozporządzenia. W konsekwencji Spółka stwierdziła, iż organ pobrał opłaty bez stosownej podstawy prawnej.