Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 października 2015 r., sygn. III SA/Po 1789/14

 

Dnia 21 października 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka Sędziowie WSA Walentyna Długaszewska (spr.) WSA Marek Sachajko Protokolant: ref. staż. Sławomir Rajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2015 roku przy udziale sprawy ze skargi M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia ... w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące od stycznia do września 2003 roku oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia ..., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ... określił M. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za okres od stycznia do września 2003 r.

Dyrektor Izby Celnej w dniu ... po rozpatrzeniu odwołania strony, decyzją z dnia ... uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej ... z dnia 23 marca 2006 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

W wyniku ponownego przeprowadzenia postępowania podatkowego, decyzją z dnia ... Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za okres od stycznia do września 2003 r. w wysokości ...

Organ II instancji decyzją z dnia ... utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny ... wyrokiem wydanym w dniu 15 kwietnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Po 78/14 uchylił ww. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że przy interpretacji zapisu art. 70 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2005 r. należy uwzględnić wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie o sygn. akt P 30/11, w którym orzeczono, że art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 58 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 169, poz. 1387), w zakresie, w jakim wywołuje skutek w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, w związku z wszczęciem postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym to postępowaniu podatnik nie został poinformowany najpóźniej z upływem terminu wskazanego w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji RP - a wymieniony przepis interpretować należy w ten sposób, że wszczęcie śledztwa lub dochodzenia zawiesza bieg terminu przedawnienia, jeśli podatnik został o tym fakcie zawiadomiony, lub z okoliczności sprawy wynika, kiedy dowiedział się o toczącym się postępowaniu i jego przedmiocie, którym musi być podejrzenie popełnienie przestępstwa lub wykroczenia związanego z niewykonaniem zobowiązania podatkowego. Niewątpliwie ogłoszenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów usuwa wszelkie wątpliwości co do stanu wiedzy podatnika. Sąd wskazał, że ponownie rozpatrując sprawę organ zobowiązany jest uwzględnić stanowisko zaprezentowane w wyroku, w szczególności wykazać, czy strona była powiadomiona przed upływem terminu przedawnienia o fakcie wszczęcia postępowania karnoskarbowego, lub wykazania czy w inny sposób uzyskała informację o toczącym się postępowaniu mającym wpływ na zawieszenie biegu terminu przedawnienia, bądź czy podjęto inne działania, które przerwały bieg terminu przedawnienia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00