Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 października 2015 r., sygn. II SA/Kr 928/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel Sędziowie: WSA Jacek Bursa (spr.) WSA Magda Froncisz Protokolant: specjalista Anna Balicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2015 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej na decyzję Wojewody [...] z dnia 25 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z 18 sierpnia 2014 r. znak [...] Starosta K. orzekł o nieodpłatnym zwrocie nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 0,0344 ha, objętej księgą wieczystą nr [...], poł. w obr. [...] jedn. ewid. P. m. K., na rzecz H. K., K. A., J. A. oraz T. A. - po 1/4 cz.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż przedmiotowa nieruchomość, została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa decyzją Naczelnika Dzielnicy K.P. z 20 stycznia 1977 r. znak [...], z przeznaczeniem pod budowę osiedla ..B" zgodnie z decyzją Wydziału Gospodarki Przestrzennej, Geologii i Ochrony Środowiska Urzędu M.K. z 23 sierpnia 1975 r. znak [...] zatwierdzającą plan realizacyjny powołanej wyżej inwestycji. W ww. decyzji wywłaszczeniowej jako właścicielkę wskazano wymienioną w Lwh [...], zmarłą Panią M.P.J., jednakże na podstawie pozyskanego z Urzędu M.K. Aktu Własności Ziemi z 15 listopada 1978 r. znak [...], wydanego przez Wydział Rolnictwa, Leśnictwa i Skupu Urzędu Dzielnicowego K.P., organ I instancji ustalił, iż w dacie wywłaszczenia właścicielką działki nr [...], obr.[...], jedn. ewid. P., była faktycznie J.A. z domu W., która wystąpiła z wnioskiem o zwrot tej nieruchomości, podtrzymanym następnie przez jej wszystkich spadkobierców. Z uwagi na fakt, iż pomimo podejmowanych czynności w tym zakresie nie udało się organowi I instancji odnaleźć wskazanego w decyzji wywłaszczeniowej planu realizacyjnego, ustalenia dotyczące doprecyzowania celu wywłaszczenia przedmiotowej nieruchomości oparto o analizę pozyskanego do akt sprawy planu realizacyjnego zagospodarowania terenu osiedla mieszkaniowego [...] . w K., zatwierdzonego decyzją Zarządu Rozbudowy K. z 30 września 1976 r. znak [...], który obejmował także obszar aktualnej działki nr [...], obr.[...], jedn. ewid. P. i zgodnie z którym przedmiotowa nieruchomość znalazła się na obszarze przeznaczonym pod urządzenie zieleni osiedlowej z nasadzeniami drzew liściastych, zaś w jej zachodniej części planowano zrealizować fragment ciągu pieszego. Wspomniana zieleń osiedlowa, tj. drzewa liściaste oraz trawniki, miała wypełnić teren znajdujący się pomiędzy ul. [...] i zaprojektowanymi ciągami pieszymi. Następnie na podstawie pozyskanych w toku postępowania dowodów z oględzin nieruchomości, archiwalnych zdjęć lotniczych przedmiotowego terenu oraz zeznań świadków, jak również dokumentacji związanej z realizacją przebiegającego przez nieruchomość ciągu pieszego pochodzącą z 2006 r., organ I instancji stwierdził, iż działkę nr [...], obr. [...], jedn. ewid. K.P. należało uznać za zbędną na cel jej wywłaszczenia w rozumieniu art. 137 ustawy o gospodarce nieruchomościami i orzec o jej zwrocie, przy czym w ocenie organu I instancji na odmienną ocenę ustalonego stanu faktycznego przedmiotowej sprawy nie pozwala również wykładnia przepisu art. 137 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, przedstawiona w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 marca 2014 r., sygn. akt