Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 1 października 2015 r., sygn. III SA/Gd 721/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut, Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 października 2015 r. sprawy ze skargi D. E. i M. R. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia 4 września 2015 r. nr [...] w przedmiocie odrzucenia wniosku w sprawie przeprowadzenia referendum stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

W dniu 6 sierpnia 2015 r. D. E. - pełnomocnik grupy mieszkańców P. - inicjatorów referendum złożył wniosek o przeprowadzenie referendum gminnego w przedmiocie likwidacji Straży Miejskiej w P..

Uchwałą z dnia 4 września 2015 r. nr [...], podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594), oraz art. 18 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 706 ze zm., dalej jako "ustawa"), Rada Miejska w P. odrzuciła wniosek o przeprowadzenie referendum lokalnego w sprawie likwidacji Straży Miejskiej w P..

W uzasadnieniu uchwały wskazano, że Rada Miejska w P. powołała Doraźną Komisję do sprawdzenia, czy wniosek grupy mieszkańców z dnia 6 sierpnia 2015 r. o przeprowadzenie referendum odpowiada przepisom ustawy o referendum lokalnym. Komisja stwierdziła, iż podanie przez Inicjatora Referendum do wiadomości mieszkańców przedmiotu zamierzonego referendum zgodnie z treścią art. 13 ustawy odbyło się z naruszeniem prawa, albowiem niniejsze ogłoszenie nie zostało przeprowadzone w sposób zwyczajowo przyjęty. Wobec braku uregulowania tego sposobu publikacji w akcie prawa miejscowego Rady Miejskiej P. należało uznać, że publikacja dokumentu w sposób zwyczajowo w danej Gminie przyjęty oznacza wywieszenie tej informacji na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Gminy oraz wszystkich sołectwach na obszarze Gminy. Ponadto taką rangę można przypisać rozpowszechnieniu tej informacji drogą elektroniczną na Biuletynie Informacji Publicznej lub stronie internetowej Gminy P.. Ponadto wskazano, że od wielu lat stosowanym sposobem, a więc zwyczajem publikowania dokumentów urzędowych są powołane wyżej sposoby polegające na wywieszeniu dokumentu na tablicy urzędowej oraz umieszczeniu na stronie Gminy P. oraz Biuletynu Informacji Publicznej. Fakt wywieszenia informacji w jednym sołectwie, czy też podanie do publicznej wiadomości przedmiotu zamierzonego referendum w dziennikach Gazeta T. i Dziennik B., w rozgłośni radiowej Radio G. i na portalach internetowych absolutnie nie pozwala stwierdzić, by w ten sposób inicjator referendum spełnił wymogi określone w przepisie art. 13 ust. 1 ustawy.