Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 września 2015 r., sygn. III SA/Wa 3312/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, sędzia WSA Beata Sobocha, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2015 r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z [...] sierpnia 2014r. Dyrektor Izby Skarbowej w W., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 zw. z art. 221 oraz art. 248 § 1 i § 3 w zw. z art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012r. poz. 749, dalej "O.p."), po rozpatrzeniu odwołania Skarżącej Z. S., utrzymał w mocy decyzję własną z [...] maja 2014r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] stycznia 2014r. uchylającej decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] września 2013r. i określającej zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009r.

Decyzja została oparta na następująco ustalonym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Pismem z 18 marca 2014r. Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] stycznia 2014r. dotyczącej określenia małżonkom S. zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009r. w kwocie 170.068 zł. Jako podstawę do stwierdzenia nieważności w/w decyzji Skarżąca wskazała przesłankę wymienioną w art. 247 § 1 pkt 3 O.p., tj. rażące naruszenie prawa. Z uzasadnienia wniosku wynika, że zastosowana w decyzji z [...] stycznia 2014r. podstawa prawna, tj. art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) O.p. nie stanowi faktycznie zastosowanej podstawy prawnej ani decyzji ani rozstrzygnięcia. Zdaniem Skarżącej, decyzja organu odwoławczego wydana na podstawie tego przepisu stanowi decyzję kasacyjną. Zastosowanie przez Dyrektora Izby Skarbowej w sprawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) O.p., wskazuje na kasacyjny charakter przyjętego przez organ odwoławczy rozstrzygnięcia. Z uwagi na powyższe niepokój Skarżącej wzbudziła dalsza część rozstrzygnięcia przyjętego przez organ, czyli: "(...) i określić wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2009 w kwocie: 170.068,00 zł". Skarżąca podkreśliła, że tym samym nabrała wątpliwości co do intencji i znajomości prawa przez Dyrektora Izby Skarbowej. Zdaniem Skarżącej, organ nie dokonał żadnej analizy skutków swojego działania i uznał, że druga część zdania w przepisie "i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy" pozwala organowi odwoławczemu odrębnie orzec co do istoty sprawy, ale de facto identycznie jak organ pierwszej instancji.