Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 września 2015 r., sygn. II SA/Ol 643/15

Dnia 22 września 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2015 roku sprawy ze skarg Spółki A i Spółki B na uchwałę Sejmiku Województwa z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie uchwalenia Planu gospodarki odpadami dla Województwa za lata 2011-2016 oddala skargi.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w dniu 19 czerwca 2012r. Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego, działając na podstawie art. 14 ust. 1-9 i art. 14a ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 185, poz. 1243 ze zm., dalej też jako: "ustawa"), podjął uchwałę Nr XVIII/333/12 w sprawie uchwalenia Planu gospodarki odpadami dla województwa warmińsko-mazurskiego na lata 2011-2016.

W dniu 13 marca 2013 r. spółki A i B, w ustawowym terminie, po uprzednim wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżyły powyższą uchwałę, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, domagając się stwierdzenia jej nieważności w całości. W obszernym uzasadnieniu strony skarżące podniosły, że spółka A prowadzi w A składowisko odpadów komunalnych. Aktualnie jest eksploatowana kwatera nr II tego składowiska. Jednak składowisko ma podlegać rozbudowie o kolejne, sąsiednie kwatery nr III, IV i V. Wyjaśniono, że na terenie składowiska spółka planuje realizację instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych (sortowania i kompostowania). Inwestycje będą stanowiły całość funkcjonalno-gospodarczą, tworząc zakład gospodarowania odpadów komunalnych, którego założeniem jest kompleksowa obróbka i unieszkodliwianie odpadów. Wskazano, że dla planowanych inwestycji w dniu 29 grudnia 2011r. wydane zostały decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Skarżące spółki zarzuciły, że mimo pozostawania w obrocie prawnym tych decyzji, żadna z wymienionych instalacji planowanych do realizacji nie została ujęta w przedmiotowym planie ani uchwale wykonawczej do tego planu, jako regionalna instalacja do przetwarzania odpadów komunalnych (dalej: "RIPOK"). Jedynie II kwatera składowiska została uwzględniona w tych aktach, jako instalacja do zastępczej obsługi Regionu Północno-Wschodniego.