Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Po 1362/14

Dnia 11 czerwca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2015 roku sprawy ze skargi A. B. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] października 2014 roku Nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2014 r., Nr [...], Prezydent Miasta G. na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.) orzekł o wymeldowaniu A. B. wraz z [...] A. B. z pobytu stałego w lokalu nr [...] na [...] w [...].

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, iż postępowanie administracyjne w sprawie wymeldowania A. B. wraz z [...] A. B. wszczęto z urzędu. W trakcie przeprowadzonego postępowania organ I instancji ustalił, że wyczerpane zostały przesłanki zawarte w art. 15 ust. 2 powołanej ustawy, bowiem nastąpiło opuszczenie miejsca pobytu stałego oraz niedopełnienie obowiązku wymeldowania się. Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stwierdzono, iż wymienione osoby nie mieszkają w lokalu na [...] w [...]. Zarówno wyjaśnienia A. B. oraz zeznania świadków: K. K., D. K., B. F. oraz M. J. jednoznacznie potwierdzają, że A. B. opuściła wraz z [...] omawiany lokal, a ich centrum aktywności życiowej nie znajduje się w lokalu na [...] w [...]. Z wyjaśnień A. B. wynika, że nie mieszka wraz z [...] w przedmiotowym lokalu, którego opuszczenie było spowodowane bezprawnym działaniem osób trzecich. Zainteresowana oświadczyła, że ma zamiar powrócić i ponownie zamieszkać w lokalu na [...] w [...], dlatego skorzystała z przysługujących jej środków prawnych i złożyła przeciwko A. G. pozew do Sądu Rejonowego w [...] o przywrócenie naruszonego posiadania omawianego lokalu. Podjęte kroki prawne zakończyły się prawomocnym wyrokiem sądu umarzającym postępowanie z pozwu zainteresowanej. Organ wyjaśnił, iż zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2010r., sygn. akt II OSK 281/09, przejawem woli opuszczenia miejsca pobytu stałego jest niepodejmowanie we właściwym czasie środków prawnych zmierzających do przywrócenia utraconego posiadania. Za równoznaczną z dobrowolnym opuszczeniem lokalu należy uznać sytuację, w której osoba w nim zameldowana została z niego usunięta przez dysponenta lokalu, ale nie skorzystała we właściwym czasie z przysługujących jej środków prawnych umożliwiających powrót do lokalu, których podjęcie doprowadziłoby do uznania działań dysponenta lokalu za bezprawne. Takim środkiem prawnym jest między innymi, choć nie wyłącznie, skorzystanie we właściwym czasie z możliwości wytoczenia powództwa posesoryjnego do sądu powszechnego. Analogiczna sytuacja występuje wówczas, gdy skarżący wprawdzie skorzystał z takich środków prawnych, ale nie odniosły one zamierzonego skutku. Jednakże podjęte działania nie odniosły zamierzonego skutku, polegającego na stwierdzeniu w drodze orzeczenia sądu, że niemożność powrotu zainteresowanej do lokalu na [...] w [...] i ponowne w nim zamieszkanie wraz z rodziną, nastąpiło pod wpływem działań niezgodnych z prawem. Natomiast kolejne działania zainteresowanej mające na celu unieważnienie aktów notarialnych, związanych z kolejnym zbywaniem lokalu na [...] w [...] przez A. G., a następnie przez M. J., nie znajdują uzasadnienia do dalszego przedłużania postępowania i tworzenia fikcji meldunkowej. Poruszane kwestie to sprawy mające charakter sporu cywilnoprawnego, do rozstrzygnięcia którego właściwym jest jedynie sąd powszechny, a nie organ rozstrzygający o wymeldowaniu. Zatem na zainteresowanej ciąży obowiązek wymeldowania się wraz z [...] Organ wyjaśnił, iż istotą ewidencji ludności jest gromadzenie informacji w zakresie danych o miejscu pobytu osób, a dane te powinny odpowiadać stanowi faktycznemu. Temu celowi służy obowiązek meldunkowy, jak i uprawnienia organu gminy do wydania decyzji o wymeldowaniu w sytuacji, o której mowa w art, 15 ust. 2 w wyżej wymienionej ustawie.