Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 sierpnia 2014 r., sygn. II SA/Gl 372/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda, Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Protokolant specjalista Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi I. R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] podjętą z up. Prezydenta Miasta S. na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (jedn. tekst Dz. U z 2006 r. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.) w wyniku przeprowadzonego postępowania administracyjnego wszczętego na wniosek D. R., orzeczono o wymeldowaniu I. R. z pobytu stałego w S. przy ulicy [...].

Organ I instancji podał, że postępowanie zostało wszczęte w dniu [...]r. na wniosek D. R., który poinformował, że I. R. nie zamieszkuje pod wskazanym adresem od [...]roku. Wskazał również adres jej obecnego pobytu w B. Ponadto przytoczył wyrok sądu (sygn. akt [...]) w sprawie z powództwa I. R. zakazujący D. R. czynienia przeszkód w dostępie i korzystaniu jej z lokalu położonego w S. przy ulicy [...]. Przedłożył również prawomocny wyrok zmieniony przez Sąd Okręgowy w K. (sygn. akt [...]) na skutek apelacji pozwanego w ten sposób, iż oddalił powództwo I. R. o dopuszczenie do współposiadania lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ulicy [...].

Organ I instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, organ gminy wydaje na wniosek właściciela lub innego podmiotu dysponującego tytułem prawnym do lokalu lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego ponad 3 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się, przy czym organ prowadzący postępowanie nie bada, czy została spełniona przesłanka utraty uprawnienia do przebywania w lokalu lecz ustala, czy nastąpiło zdarzenie polegające na opuszczeniu przez osoby lokalu w sposób dobrowolny i trwały bez dokonania wymeldowania się. Podstawą dokonania czynności wymeldowania jest sam fakt opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu stałego przez osobę podlegającą wymeldowaniu, niezależnie od tego, czy utraciła uprawnienia do przebywania w tym miejscu. Zdaniem organu w rozpoznawanej sprawie została spełniona przesłanka do wydania decyzji o wymeldowaniu. Z akt sprawy wynika, że I. R. opuściła miejsce pobytu stałego w [...] roku i nadal nie zamieszkuje w przedmiotowym lokalu. Dowodem na poparcie faktu jej nie zamieszkiwania w miejscu pobytu stałego są przeprowadzone oględziny lokalu w dniu [...]r. Podczas oględzin D. R. wyjaśnił, że użytkuje przedmiotowy lokal wraz z córką D. R. W mieszkaniu nie ma rzeczy osobistych, przyborów toaletowych oraz żywności I. R., ponieważ tu nie zamieszkuje. Potwierdził też, że żona nie mieszka w lokalu od [...]roku. Nie próbowała ponownie zamieszkać, nie nocuje tu i nie stołuje się. Nie ponosi kosztów utrzymania mieszkania. Poinformował, że obecnie w sądzie toczy się sprawa rozwodowa oraz sprawa o cofnięcie jego darowizny dla żony w postaci połowy przedmiotowego lokalu. Ponadto jak oświadczył, żona mieszka we własnościowym lokalu w S. przy ulicy [...]. Podtrzymał też wniosek o wymeldowanie żony, ponieważ ma swój własnościowy lokal i wystąpiła do sądu o zniesienie współwłasności przedmiotowego lokalu, żądając spłaty połowy jego wartości. Twierdzenia te zostały potwierdzone poprzez przedłożone dokumenty. Wynika z nich, iż I. R. wystąpiła do Sądu Rejonowego [...] w S. o zniesienie współwłasności z żądaniem spłaty na jej rzecz, między innymi przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Ponadto dołączony wyrok Sądu Okręgowego w K. (sygn. akt [...]) orzekający o rozwodzie w uzasadnieniu wyroku wskazuje, iż I. R. nie zamieszkuje w miejscu pobytu stałego, ponieważ wyprowadziła się wraz z dzieckiem na przełomie [...] i [...]r., nie podejmując próby wspólnego życia z D. R. Dlatego w uzasadnieniu wyroku rozwodowego sąd odstąpił od ustalenia sposobu korzystania z ich wspólnego mieszkania, ponieważ nie mieszkają razem. I. R. została powiadomiona o toczącym się postępowaniu i złożyła oświadczenia na piśmie w dniu [...]r. oraz w Urzędzie Miasta B. Stwierdziła do protokołu przesłuchania strony, że nie widzi możliwości wspólnego zamieszkiwania z mężem w tym lokalu, gdyż mieszka tam osoba trzecia - partnerka męża, jednak chciałaby mieć możliwość zamieszkiwania wraz z dzieckiem we własnym mieszkaniu. Potwierdziła, że nie ponosi kosztów utrzymania tego lokalu. Nie wyraziła zgody na wymeldowanie z miejsca pobytu stałego, gdyż nie opuściła go trwale, a jej nieobecność w lokalu jest tymczasowa. Oświadczyła również, że nie posiada kluczy od lokalu, ponieważ zostały wymienione zamki. Jak stwierdziła, nie została nawet wpuszczona na wizję lokalu. Jednak zdaniem organu z akt przedmiotowej sprawy wynika, że I. R. pomimo odbioru korespondencji o oględzinach lokalu w dniu [...]r. nie brała w nich udziału z własnej woli, zatem oświadczenia złożone w tej sprawie, iż nie została wpuszczona na czynności są nieprawdziwe. I. R. nie brała też czynnego udziału w przedmiotowej sprawie, nie zapoznała się również z zebranym materiałem dowodowym, przed wydaniem decyzji rozstrzygającej. Nie dokonała też osobistego wymeldowania z pobytu stałego, chociaż jak wykazało przeprowadzone postępowanie nie zamieszkuje w lokalu położonym w S. przy ulicy [...] od [...]r. Zdaniem organu, w przedmiotowej sprawie przesłanka opuszczenia miejsca pobytu stałego w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, jest spełniona. Opuszczenie lokalu przez I. R. w świetle zgromadzonego materiału dowodowego ma charakter trwały i należy je uznać za dobrowolne. Ponadto brak jest dowodów potwierdzających, iż I. R. została zmuszona do opuszczenia miejsca pobytu stałego. Twierdzenia te zostały poparte wyrokiem Sądu Okręgowego w K. [...] - sygn. akt [...] z dnia [...]r., kiedy to nastąpiła zmiana poprzednio wydanego orzeczenia Sądu Rejonowego w S. sygn. akt [...] z dnia [...]r. na korzyść D. R. Dodatkowo organ wyjaśnił, że przepisy ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych mają przede wszystkim charakter porządkowy. Chodzi tu głównie o to, aby rejestracja pobytu była zgodna ze stanem faktycznym. Organ meldunkowy nie jest uprawniony do rozstrzygania innych spraw niż spełnienie lub nie przesłanek od których przepisy uzależniają wydanie decyzji o wymeldowaniu.