Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 maja 2015 r., sygn. IV SA/Wr 912/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg, Sędziowie: Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Protokolant: Asystent sędziego Marcin Jarecki, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 27 maja 2015 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta L. na czynność D. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we W. w przedmiocie włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków elewacji frontowej budynku oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 3 września 2014 r., nr [...] D. Wojewódzki Konserwator Zabytków we W., zawiadomił Prezydenta Miasta L. o włączeniu do Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków obiektu: elewacja frontowa (zachodnia) budynku [...], ul. [...] (dz. [...], obr. [...]) w L.

Pismem z dnia 22 września 2014 r., Nr [...] Prezydent Miasta L., w oparciu o art. 52 § 3 w związku z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wezwał D. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do usunięcia naruszenia prawa, polegającego na bezzasadnym wpisie do Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków elewacji frontowej (zachodniej) budynku [...], ul. [...] (dz. [...], obr. [...]) w L. a tym samym usunięcia z Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków przedmiotowego wpisu.

W uzasadnieniu wskazał, iż elewacja frontowa (zachodnia) budynku [...], znajdującej się przy ul. [...] (Dz. [...], obr. [...]) nie spełnia ustawowej definicji zabytku, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie i opiece nad zabytkami (t.j. Dz. U. z 2003 r., poz. 162, nr 1568 ze zm.), określającej zabytek jako nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową.

D. Wojewódzki Konserwator Zabytków odpowiadając na wezwanie w piśmie z dnia 23 października 2014 r. podtrzymał ujęcie w wojewódzkiej ewidencji zabytków elewacji frontowej w/w budynku. Wskazał, że w sierpniu wykonana została karta ewidencyjna przedmiotowego zabytku nieruchomego niewpisanego do rejestru zabytków, w której mowa w § 10, ust. 1 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych zagranicę niezgodnie z prawem (Dz. U. Nr 113, poz.661). Zgodnie z § 13 ww. rozporządzenia kartę ewidencyjną zabytku sporządza się co najmniej w 2 egzemplarzach, z których jeden włącza się do wojewódzkiej ewidencji zabytków, a drugi do krajowej ewidencji zabytków.