Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 maja 2015 r., sygn. IV SA/Wa 515/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2015 r. sprawy ze skargi J. M. i S. M. na decyzję Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego decyzją z [...] grudnia 2014 r. Główny Lekarz Weterynarii, po rozpatrzeniu odwołania J. M. i S. M., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), zwanej dalej k.p.a. utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] czerwca 2014 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] Powiatowego Lekarza Weterynarii w [...] z dnia [...] sierpnia 2012 r., zmienioną decyzją nr [...] tego organu z dnia [...] stycznia 2013 r.

Ze stanu faktycznego sprawy ustalonego przez organy administracji wynika, że pismem z dnia 2 kwietnia 2014 r. J. M. i S. M. wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 i 4 k.p.a. w/w decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii w [...], zmienionej decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. Podali, że wskazaną decyzją zakazano S. M. przemieszczania zwierząt z gatunku bydło i trzoda chlewna do i z miejsca ich przebywania do czasu ich padnięcia lub skierowania do zabicia w rzeźni w celu utylizacji lub uboju z przeznaczeniem do spożycia we własnym gospodarstwie przez domowników. Argumentując wniosek wskazali, że przedmiotowe gospodarstwo, w którym prowadzona jest hodowla stanowi własność po połowie braci J. M. i S.M., gdy tymczasem decyzja została skierowana tylko do S. M., a to oznacza, że wystąpiła przesłanka nieważności wymieniona w art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00