Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 maja 2015 r., sygn. II SA/Wa 1699/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Adam Lipiński Sędzia WSA - Anna Mierzejewska Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2015 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego uchylającego rozkaz personalny w sprawie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia [...] października 2009 r. nr [...], uznała P. K. za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej.

W dniu [...] grudnia 2009 r. skarżący złożył wniosek w trybie art. 111 § 1 k.p.a., tj. o uzupełnienie orzeczenia, mylnie potraktowany przez organ jako odwołanie od orzeczenia z dnia [...] października 2009 r.

Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...], utrzymała w mocy orzeczenie Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w sprawie niezdolności strony do zawodowej służby wojskowej.

W związku z powyższym orzeczeniem, Dowódca 1 Bazy [...] w T. rozkazem personalnym z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...], działając na podstawie art. 111 ust. 3, art. 115 ust. 2 i 3 i art. 122 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 ze zm.), zwolnił skarżącego P. K. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł go w stan spoczynku wskutek ustalenia przez Wojskową Komisję Lekarską niezdolności do służby wojskowej.

Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w W. decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...], stwierdziła nieważność orzeczenia Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej z dnia [...] lutego 2010 r. jako wydanego z rażącym naruszeniem prawa i w uzasadnieniu podano, że skarżący wniósł w przedmiotowej sprawie wniosek o uzupełnienie decyzji, mylnie potraktowany przez organy obu instancji jak odwołanie od orzeczenia organu I instancji.