Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 maja 2015 r., sygn. II SA/Wa 1614/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.), Sędziowie WSA Adam Lipiński, Eugeniusz Wasilewski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2015 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] maja 2014 r., 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Uzasadnienie
1 UZASADNIENIE
Decyzją nr [...] z [...] lipca 2014 r. Komendant Główny Policji, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 2 K.p.a., po rozpatrzeniu odwołania M. B. (dalej także jako skarżący) od decyzji Komendanta [...] Policji nr [...] z [...] maja 2014 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego Komendanta Rejonowego Policji [...] nr [...] z [...] kwietnia 2004 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W jej uzasadnieniu wskazał na następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
[...] Komendant Wojewódzki Policji zwrócił się do Komendanta [...] Policji o weryfikację rozkazu personalnego Komendanta [...] Policji [...] nr [...] z [...] kwietnia 2004 r., wskazując na nieprawidłowe zaliczenie do wysługi lat okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych.
Komendant [...] Policji, po przeprowadzeniu stosownego postępowania w sprawie, rozkazem personalnym nr [...] z [...] maja 2014 r., na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. stwierdził nieważność rozkazu personalnego Komendanta Rejonowego Policji [...] nr [...] z [...] kwietnia 2004 r. Skarżący od powyższej decyzji odwołał się, wnosząc o jej uchylenie.
Wskazaną na wstępie decyzją Komendant Główny Policji utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
Zdaniem organu z § 5 ust. 2, 3 i 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. Nr 152, poz. 1732 z późn. zm.) wynika, że określenie terminu nabycia prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego i jego procentowej wysokości przy ustaleniu lub zmianie wysługi lat, następuje na dzień przyjęcia policjanta do służby, chyba że z przepisów odrębnych wynika inny termin zaliczenia danego okresu. W przypadku osoby przyjmowanej do służby, która przed datą przyjęcia do służby przedstawiła dokumenty potwierdzające okresy zaliczane do wysługi lat, określenie terminu nabycia prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego i jego procentowej wysokości następuje na dzień przyjęcia do służby. Natomiast w sytuacji, gdy udokumentowanie okresów zaliczanych do wysługi lat następuje po dacie przyjęcia do służby, zastosowanie znajduje przepis art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 z późn. zm.), zgodnie z którym zmiana uposażenia następuje z dniem zaistnienia okoliczności uzasadniających tę zmianę.