Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 maja 2015 r., sygn. III SA/Wa 775/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (sprawozdawca), sędzia WSA Marek Krawczak, Protokolant sekretarz sądowy Ewa Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2015 r. sprawy ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 3 sierpnia 2011 r. nr IPPB4/415-386/11-3/MP w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz E. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

E. AG spółka z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "Spółka" lub "Skarżąca") złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Podała w nim, że w celu wykonywania działalności gospodarczej zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę zawartych zgodnie z polskimi regulacjami w zakresie prawa pracy. Wykonując obowiązki pracownicze osoby te odbywają zagraniczne i krajowe podróże służbowe. Zgodnie z wewnętrznym ustaleniem zarządu spółki, w przypadku, gdy pracownicy odbywają podróże służbowe (tak zagraniczne, jak i krajowe) mogą nabyć posiłki w imieniu i na rzecz spółki jako pracodawcy lub otrzymują posiłki nabyte przez spółkę, które spożywają w trakcie podróży (w takich przypadkach faktury i rachunki wystawiane są na spółkę, która jest nabywcą takich świadczeń), a wówczas przyjmuje się, że pracodawca zapewnił pracownikom wyżywienie (odpowiednio: całodzienne wyżywienie), co wyłącza wypłatę diety lub odpowiedniej części diety (w przypadku zagranicznej podróży służbowej). Niejednokrotnie koszt wyżywienia pracownika w czasie podróży służbowej, potwierdzony przedstawionymi przez pracownika dowodami zakupu, przewyższa wartość diety określonej w rozporządzeniach regulujących zasady zwrotu kosztów podróży służbowych. Ponadto, w sytuacji, w której uzasadnione jest to okolicznościami faktycznymi, pracownicy odbywający zagraniczne podróże służbowe otrzymują zwrot kosztów noclegów w kwotach wyższych niż limity wynikające z aktów prawnych normujących zwrot kosztów zagranicznej podróży służbowej oraz korzystają z usług noclegowych nabytych przez spółkę, których wartość przekracza kwotę limitu. W spółce funkcjonuje również zasada praktyczna, zgodnie z którą w przypadku, gdy pracownik odbywający podróż służbową dla wykonania zleconych mu zadań musi odbyć przejazd lokalny, a nie dysponuje samochodem służbowym, jest uprawniony nabyć w imieniu i na rzecz spółki usługę transportu osób (np. taxi); umocowanie takie ma charakter generalny i spółka potwierdza jego udzielenie przez rozliczenie kosztów podróży służbowej. W sposób generalny spółka wymaga od pracowników, aby w przypadkach, w których jest to możliwe z uwagi na okoliczności (np. lokalne przepisy czy zwyczaje), zakupy dokonywane są przez pracownika w imieniu i na rzecz spółki były potwierdzane fakturami, rachunkami lub innymi dokumentami potwierdzającymi nabycie i wartość wydatku (np. paragony, pokwitowanie itp.). W wyjątkowych przypadkach potwierdzeniem poniesienia wydatku jest oświadczenie pracownika zaakceptowane przez jego przełożonego. Z uwagi na to, iż część zleceń odbycia podróży służbowej ma charakter ustny (przepisy prawa pracy nie przewidują formy pisemnej jako obligatoryjnej i niezbędnej dla skutecznego delegowania pracowników), dyspozycję co do wyżywienia, noclegu, przejazdów i inne mogą mieć formę ustną, a ich potwierdzenie stanowi późniejsze rozliczenie kosztów podróży służbowej.