Wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 maja 2015 r., sygn. II SA/Łd 11/15

Dnia 8 maja 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska, Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, , Protokolant Pomocnik sekretarza Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2015 roku sprawy ze skargi E. O. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o ustalenie i wypłatę odszkodowania za nieruchomość oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. o umorzeniu postępowania w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania za nieruchomość.

Jak wynika z akt sprawy wnioskiem z dnia 31 października 2013 r. J. J. wystąpiła do Prezydenta Miasta Ł., wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, o ustalenie i wypłatę odszkodowania z tytułu wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa części nieruchomości położonej w R. przy ul. A 20 i ul. B. 1-23 o pow. 1695 m². Wnioskodawczyni podniosła, że ówczesna właścicielka nieruchomości - M. R. H. nie miała swobodnej woli w zakresie bezpłatnego przeniesienia na własność Skarbu Państwa tej nieruchomości. Jak wynika z art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami w chwili obecnej niemożliwym jest wywłaszczenie z nieruchomości na rzecz Skarby Państwa bez wypłaty należnego odszkodowania. Dodała, że jej matka nigdy nie otrzymała wypłaty odszkodowania za wywłaszczenie tej nieruchomości.

W wyniku rozpatrzenia powyższego wniosku, Prezydent Miasta Ł., wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, decyzją z dnia [...] nr [...], działając na podstawie art. 104, art. 105 § 1 i art. 107 § 1 i § 3 k.p.a. orzekł o umorzeniu postępowania w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania na rzecz J. J. za nieruchomość położoną w R. przy ul. A 20 i ul. B 1-23. W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że w przedmiotowej sprawie orzeczeniem Prezydium Rady Narodowej Ł.-Ś. z dnia 18 stycznia 1952 r. wydanym na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1948 r. o podziale nieruchomości na obszarach miast i niektórych osiedli (Dz.U z 1948 r. Nr 35 poz. 240) zatwierdzono podział nieruchomości o pow. 1,1963 ha, stanowiącej własność M. R. H., położonej "przy ul. A nr 20 i ul. B nr 1-23". Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy właściciel nieruchomości, podlegającej podziałowi, obowiązany jest odstąpić bezpłatnie na własność gminy grunty - przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego pod ulice, place, drogi - na cele użyteczności publicznej, jak również na cele przyszłej polityki terenowej osiedla w ilości nie przekraczającej 20% wartości wszystkich działek, obliczonej w myśl art. 16. Wykonując powyższe zobowiązanie wynikające z art. 13 ust. 1 ustawy oraz orzeczenia o podziale nieruchomości z dnia 18 stycznia 1952 r., aktem notarialnym Nr [...] z dnia [...] M. R. H. przekazała bezpłatnie na rzecz Skarbu Państwa część nieruchomości objętej podziałem o pow. 0,1695 ha, z przeznaczeniem pod ulicę. Przejęcie prawa własności do części nieruchomości nastąpiło nieodpłatnie, zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie sporządzenia aktu przekazania. Organ I instancji ocenił, że ze względu na tryb i podstawę przejęcia, do nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie mają zastosowania przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami o odszkowdowaniu. Dodatkowo, art. 129 ust. 5 pkt 3 u.g.n. nie przewiduje możliwości ustalenia odszkodowania jeżeli nie było one nigdy należne tj. kiedy przejęcie nieruchomości następowało na podstawie prawnej przewidującej wprost brak odpłatności takiego przejęcia. Zatem brak jest podstaw prawnych do ustalenia na rzecz wnioskodawczyni odszkodowania w trybie przepisów o gospodarce nieruchomości, co czyni postępowanie bezprzedmiotowym.