Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 maja 2015 r., sygn. III SA/Gl 557/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Wiesner (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędzia WSA Małgorzata Sałuda, Protokolant Izabela Maj- Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2015 r. przy udziale - sprawy ze skargi I.K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w K. zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...], powołując się na art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm., dalej O.p.) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...] r. nr [...], którą odmówiono I.K., prowadzącej działalność pod nazwą "A" stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku akcyzowego w wysokości [...] zł. z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego oleju smarowego i złożenia w dniu 7 czerwca 2005 r. deklaracji AKC-U.

Decyzję wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem, który wpłynął do organu I instancji w dniu 27 maja 2010 r. pełnomocnik podatniczki wniósł o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu dokonanego w 2005 r. wewnątrzwspólnotowego nabycia oleju smarowego o kodzie CN 2710 19 81-91 i zwrot nadpłaty w łącznej kwocie [...] zł. Do wniosku dołączono korektę deklaracji uproszczonej wykazując w niej kwotę podatku w wysokości "[...] " zł. W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że wpłacony podatek był podatkiem nienależnym w świetle art. 2 ust. 4 Dyrektywy Energetycznej, gdyż wewnątrzwspólnotowe nabycie olejów smarowych przeznaczonych do innych celów niż opałowe i napędowe nie podlega opodatkowaniu zharmonizowanym podatkiem akcyzowym. Zgodnie z art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej oleje smarowne nie podlegają przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania uregulowanymi w Dyrektywie Horyzontalnej. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego nad prawem krajowym sprowadza się do zakazu stosowania i utrzymywania w mocy przepisów krajowych, które są sprzeczne z prawem wspólnotowym.