Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 27 maja 2015 r., sygn. I SA/Bd 374/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jarosław Szulc (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2015 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące od marca do grudnia 2008 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz K. M. kwotę 38468 zł (trzydzieści osiem tysięcy czterysta sześćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego w T. określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące od marca do grudnia 2008 r. z tytułu sprzedaży oleju opałowego w kwocie [...] zł. Organ w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdził, że oświadczenia o przeznaczeniu oleju opałowego uzyskane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie zawierają wszystkich wymaganych danych określonych w § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. nr 87, poz. 825 ze zm.) lub zawierają błędne numery NIP i PESEL.

W złożonym odwołaniu strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości

i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji celem ponownego rozpatrzenia. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art.187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "O.p.") polegające na nie przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych dowodów w sprawie, bezzasadnym dawaniu wiary nabywcom oleju opałowego oraz nie rozstrzygnięciu kwestii uznania lub też nie za prawidłowe transakcji opisanych w tabeli nr 3 zaskarżonej decyzji. Ponadto skarżący zarzucił naruszenie art. 188 O.p. poprzez bezzasadne odrzucenie wniosków dowodowych strony; naruszenie art. 123 O.p. poprzez nie podawanie na wezwaniach nazwisk świadków, co uniemożliwiało stronie przygotowanie się do przesłuchania.