Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Rz 1454/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Paweł Zaborniak Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Ewa Partyka /spr./ Protokolant sekretarz sądowy Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...]; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na rzecz radcy prawnego D. S. wynagrodzenie w kwocie 590 zł 40/100 /słownie: pięćset dziewięćdziesiąt złotych czterdzieści groszy/ tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym: tytułem wynagrodzenia kwotę 480 zł / słownie : czterysta osiemdziesiąt złotych/ i tytułem 23 % podatku VAT kwotę 110 zł 40/100 / słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy/.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...], Burmistrz Miasta [...] odmówił E. P. przyznania świadczenia z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego.

Z ustaleń faktycznych organu I instancji wynika, że wnioskodawca domagał się przyznania zasiłku celowego na pokrycie wydatków na zakup ubrań i środków utrzymania higieny osobistej. Strona umieszczona została w Specjalistycznym Psychiatrycznym ZOZ [...] na mocy orzeczonego przez Sąd Okręgowy [...] środka zabezpieczającego w związku z postawionym mu zarzutem usiłowania zabójstwa. Obecnie przebywa w Oddziale Psychiatrii Sądowej o Wzmocnionym Zabezpieczeniu [...], jednostce ZOZ [...]. Mając to na względzie Burmistrz zwrócił uwagę, że stosownie do art. 13 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 182 z późn. zm. dalej Ups), osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej, chyba że odbywa ją w systemie dozoru elektronicznego. Według organu pod pojęciem tym rozumieć należy również sytuację, że dana osoba nie odbywa kary pozbawienia wolności, której nie można było orzec wobec stanu jej niepoczytalności w czasie popełnienia czynu zabronionego, ale orzeczono wobec niej wykonywany środek zabezpieczający. Osoba taka ma bowiem zapewnione środki egzystencjalne ze środków publicznych, z których finansowany jest jej pobyt w odpowiedniej placówce psychiatrycznej. Burmistrz odniósł się również do zagadnienia swojej właściwości do rozpatrzenia podania E. P. i uzasadnił ją faktem, że strona przed umieszczeniem w placówce psychiatrycznej mieszkała na terenie Gminy Miasta [...], a zmiana miejsca pobytu nie odbyła się z jego woli.