Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Kr 182/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magda Froncisz Sędziowie : WSA Krystyna Daniel (spr.) WSA Jacek Bursa Protokolant : sekretarz sądowy Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi A. B., L. B. i I. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 24 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za usunięcie drzew I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego A. B. kwotę 3056 zł (słownie: trzy tysiące pięćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta decyzją z 25 stycznia 2009 r., wydaną na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 1 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody ((Dz. U. z 2009 r. nr 151, poz. 1220 ze zm.) oraz § 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z 13 października 2004 r. w sprawie stawek opłat dla poszczególnych rodzajów i gatunków drzew (Dz. U. nr 228, poz. 2306 ze zm.) w związku z obwieszczeniem Ministra Środowiska z 14 października 2008 r. w sprawie stawek opłat za usunięcie drzew i krzewów oraz kar za zniszczenie zieleni na rok 2009 (M.P. nr 82 poz. 725) wymierzył U. G. i A. B. administracyjną karę pieniężną za usunięcie bez wymaganego zezwolenia, z nieruchomości położonej w K. przy ul. W. (działka ewid. nr [...], obr. [...]), jednego drzewa gatunku świerk pospolity o obwodzie pnia mierzonego na wysokości 130 cm wynoszącym 89 cm. Wysokość kary określono na kwotę 20 717, 54 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji przedstawił przebieg postępowania administracyjnego, wszczętego z urzędu 8 lipca 2009 r., obejmującego między innymi oględziny (protokół z oględzin z 28 lipca 2009 r.) oraz rozprawę administracyjną, a także dokonał analizy i oceny całego materiału zebranego w sprawie. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, w tym zeznań świadków W. K., K. G., A. S. i dokumentacji fotograficznej organ ustalił stan faktyczny. Na nieruchomości położonej w K. przy ul. W., stanowiącej własność U. G. i A. B. rosły dwa drzewa gatunku świerk pospolity. W dniu 22 maja 2009 r. wichura powaliła na ulicę W. jedno z drzew, które zostało pocięte na kawałki przez uprawnione służby. Natomiast 26 maja 2009 r. drugi świerk, o obwodzie mierzonym na wysokości 130 cm wynoszącym 89 cm, został obalony i pocięty przez pracowników wysłanych do uporządkowania nieruchomości na polecenie U. G., przy czym strona podkreślała, że działanie takie zdeterminowane było spowodowanym przez warunki atmosferyczne złym stanem drzewa, zagrażającego zdrowiu i życiu ludzkiemu. Mimo takiej argumentacji, w ocenie organu I instancji, w przypadku drugiego drzewa zaistniały przesłanki naliczenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzewa bez zezwolenia. Taką ocenę uzasadniał gatunek drzewa zaliczany do kategorii drzew ozdobnych, jego szacowany wiek - co najmniej 30 lat - oraz brak występowania okoliczności wyłączających obowiązek uzyskania zezwolenia wymienionych w art. 83 ust. 6 ustawy o ochronie przyrody. Nie budziło też wątpliwości, że choć U. G. i A. B., jako właściciele przedmiotowej nieruchomości mogli, zgodnie z art. 83 ust. 1 tejże ustawy, wystąpić o pozwolenie, to jednak nie podjęli żadnych kroków w tym kierunku. Dodatkowo wskazano, że według zgodnego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nawet usunięcie drzew obumarłych czy zagrażających bezpieczeństwu ludzi lub mienia wymaga uprzedniego uzyskania zezwolenia wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, nie ma też żadnych podstaw prawnych do przyjęcia w takim przypadku konstrukcji stanu wyższej konieczności. Organ stwierdził, że "w myśl obowiązujących przepisów odpowiedzialność (za usunięcie drzewa bez zezwolenia) została zobiektywizowana, a do jej ponoszenia wystarczy wykazanie związku przyczynowego między działaniem określonego podmiotu a usunięciem drzewa. Przedmiotowe drzewo zostało usunięte przez pracowników wysłanych do uporządkowania nieruchomości za wiedzą i zgodą Pani U. G., wobec tego za skutki tych działań w pełni odpowiada strona. Usunięcie drzewa to nie tylko jego ścięcie, ale także wyrwanie czy obalenie jak miało to miejsce w przedmiotowej sytuacji. Jednocześnie podkreślono obligatoryjny charakter kary za usunięcie drzew bez zezwolenia wyjaśniając, że decyzje w tym zakresie są tzw. decyzjami związanymi. Organ uzasadnił też zastosowanie przy wyliczaniu kary stawek obowiązujących w roku 2009.