Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2015 r., sygn. III SA/Wa 1368/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak, sędzia WSA Anna Sękowska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2015 r. sprawy ze skargi I. OÜ z siedzibą w Estonii na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od października 2009 r. do grudnia 2009 r., od stycznia 2010 r. do grudnia 2010 r. oraz od stycznia 2011 r. do grudnia 2011 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz I. OÜ z siedzibą w Estonii kwotę 18 838 zł (słownie: osiemnaście tysięcy osiemset trzydzieści osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. decyzją z [...] września 2013 r., określił I. ÖU z siedzibą w Estonii (zwanej dalej "Skarżącą", "Stroną" lub "Spółką") zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące: październik i grudzień 2009 r., luty do kwietnia, sierpień i grudzień 2010 r., marzec do maja 2011 r., wrzesień do października 2011 r., grudzień 2011 r., oraz kwoty nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika za miesiące: listopad 2009 r., styczeń 2010 r., maj do lipca 2010 r., wrzesień do listopada 2010 r., styczeń do lutego 2011 r., czerwiec do sierpnia 2011 r., listopad 2011 r., a także nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące: listopad 2009 r., styczeń 2010 r., maj do lipca 2010 r., wrzesień do listopada 2010 r., styczeń do lutego 2011 r., czerwiec do sierpnia 2011 r., listopad 2011 r.

W uzasadnieniu wskazał, że podczas kontroli w Spółce, w zakresie prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące od października 2009 r. do grudnia 2011 r. ustalił, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski i jest zarejestrowana jedynie dla potrzeb rozliczeń podatku VAT. Strona wydawała karty paliwowe - I. (karta plastikowa, karta smart), za pomocą których kierowcy firm transportowych dokonywali tankowania paliwa - oleju napędowego oraz dodatku do paliwa Adblue na stacjach paliw, z którymi Spółka podpisała umowy i od których zakupiła paliwo. Tankowanie odbywało się na terenie Polski. Kierowcy przedstawiali kartę I. pracownikowi stacji paliw, z którą podpisano umowę, co upoważniało do tankowania paliwa oraz dodatku do paliwa. Tankowanie odbywało się bezpośrednio do baków samochodowych. Stacje paliw, na których tankowali klienci Spółki wystawiały faktury na rzecz Strony za wydanie towaru na podstawie kart, a cała należność za zatankowane paliwo na podstawie kart flotowych regulowana była przez kontrolowaną Spółkę. Kontrahentami, którym wydawano paliwo na polskich stacjach paliw były firmy transportowe świadczące usługi w zakresie ruchu międzynarodowego, mające siedzibę poza granicami RP. Wyjątkiem była firma I. Sp. j. M. W., M. W., która miała siedzibę w W.. W toku kontroli ustalono, że Strona w okresie objętym kontrolą miała zawarte umowy z podmiotami posiadającymi stacje paliw, których przedmiotem była współpraca między Spółką a stacjami paliw. Współpraca polegała na obsłudze w zakresie wydawania przez stacje paliw, uprzednio zakupionego przez Stronę, klientom Strony na podstawie okazywanych smart-kart paliwa. Spółka ujęła w rejestrach zakupu prowadzonych dla celów rozliczania podatku od towarów i usług, a następnie wykazała w deklaracjach VAT-7 kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT zakupu wystawionych przez ww. kontrahentów. Natomiast w ewidencjach sprzedaży prowadzonych dla potrzeb podatku VAT w okresie od października 2009 r. do grudnia 2011 r. kontrolowana Spółka wykazała tylko sprzedaż na rzecz polskiego kontrahenta Spółki jawnej I. M. W., M. W. z siedzibą w W.. Ponadto w złożonych deklaracjach VAT - 7 do [...] Urzędu Skarbowego W. Spółka nie wykazywała kwot podatku należnego do wpłaty, natomiast systematycznie wykazywała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w części do zwrotu na rachunek bankowy, a w części do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.