Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2015 r., sygn. III SA/Wa 1899/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r. sprawy ze skargi M. UAB z siedzibą na Litwie na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za okres od kwietnia do czerwca 2012 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. UAB z siedzibą na Litwie kwotę 15 394 zł (słownie: piętnaście tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., po rozpatrzeniu odwołania M. UAB z siedzibą na Litwie (dalej: "Skarżąca" lub "Spółka"), Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] czerwca 2013 r. Przedmiotem tych decyzji była odmowa dokonania Skarżącej zwrotu podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za okres od kwietnia do czerwca 2012 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Skarbowej wskazał między innymi przepisy art. 2 pkt 22, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i ust. 8 oraz art. 89 ust. 1 pkt 3 i ust. 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: "u.p.t.u."), a także przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. nr 136, poz. 797 ze zm., dalej: "rozporządzenie z 29 czerwca 2011 r.").

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania w sprawie i powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ pierwszej instancji. Z ustaleń tych wynikało, że Spółka, mająca siedzibę na Litwie, wnioskiem z dnia 26 października 2012 r., na podstawie przepisów rozporządzenia z 29 czerwca 2011 r., wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego o dokonanie zwrotu VAT za wskazane wyżej miesiące 2012 r. w wysokości 817.686,67 zł. Skarżąca nabywała paliwa u sprzedawców (S. Sp. z o.o. i A. Sp. z o.o.) i zobowiązywała tych sprzedawców do wydania tego paliwa podmiotom, które się po nie zgłoszą i będą dysponować kartą paliwową (kierowcy Spółki i podmioty z Federacji Rosyjskiej, jako przewoźnicy). Skarżąca uiszczała pełną należność wraz z naliczonym VAT, za paliwa zakupione na terytorium Polski przez kierowców prowadzących pojazdy Spółki, jak i podmioty z państw trzecich posługujące się jej kartami paliwowymi. Na podstawie listy kart paliwowych z przypisanymi numerami rejestracyjnymi pojazdów, do których tankowano paliwa ustalono, że Spółka wykazała numery rejestracyjne pojazdów niebędących jej własnością, a należących i użytkowanych przez podmioty z siedzibą w Federacji Rosyjskiej, tj. spółek S. i M.: