Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2015 r., sygn. III SA/Wa 2207/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2015 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za listopad 2012 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1. Z akt sprawy wynikało, iż w dniu 13 grudnia 2012 r. do Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wpłynęło pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 6 grudnia 2013 r. wraz z protokołem kontroli podatkowej przeprowadzonej u p. S. P. (dalej: jako "Skarżący", "Strona") w zakresie wywiązywania się z obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm., dalej "ustawa o rehabilitacji") za okres od grudnia 2006 r. do sierpnia 2012 r. Zdaniem Funduszu przesłany materiał wskazywał na nieprawidłowości w zakresie gospodarowania środkami publicznymi zgromadzonymi na ZFRON. Protokół doręczono kontrolowanemu w dniu 26 listopada 2012 r. W związku z powyższym w dniu 22 stycznia 2013 r., Fundusz wezwał Skarżącego do: złożenia korekty deklaracji DEK-II-a za listopad 2012 r.; dokonania wpłaty na wskazany rachunek PFRON, dokonania zwrotu na zfron środków nieprawidłowo wydatkowanych lub nie przekazanych. W ocenie organu I instancji złożona przez stronę w dniu 30 stycznia 2013 r. deklaracja DEK- Il-a za listopad 2012 r. z wykazaniem zobowiązania z tytułu art. 33 ust. 4a ustawy o rehabilitacji w wysokości 1 964 zł, nie uwzględnia bowiem ustaleń kontroli przeprowadzonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.