Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. II SA/Łd 1047/14

Dnia 26 lutego 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), , Protokolant Pomocnik sekretarza Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2015 roku sprawy ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miejskiej w Łęczycy z dnia 31 lipca 2014 r., uchwała nr XLIII/293/14 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru miasta Łęczycy 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Rady Miejskiej w Łęczycy na rzecz Wojewody Łódzkiego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. a.bł.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 29 września 2014 r. Wojewoda Łódzki, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U z 2013 roku, poz. 594 ze zm.), zaskarżył uchwałę Rady Miejskiej w Łęczycy z dnia 31 lipca 2014 r. Nr XLIII/293/14 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru miasta Łęczycy położonego w rejonie ulic Henryka Sienkiewicza, Ozorkowskie Przedmieście, terenów PKP i kolei wąskotorowej. Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie prawa materialnego tj. art. 28 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2 pkt 6, art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 roku, poz. 647 ze zm.) oraz § 4 pkt 6, § 8 ust. 2 i § 9 ust. 1, 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 września 2003 roku w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587) poprzez istotne naruszenie zasad uchwalania aktu planistycznego i wniósł o stwierdzenie jej nieważności. W uzasadnieniu wyjaśnił, że przedmiotowa uchwała w dniu 6 sierpnia 2014 r. została przedłożona Wojewodzie Łódzkiemu do oceny zgodności z prawem. Zdaniem organu nadzoru zaskarżona uchwała w istotny sposób narusza zasady uchwalania aktu planistycznego określone w art. 15 ust. 2 pkt 6, art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisy powołanego wyżej rozporządzenia w sprawie zakresu projektu m.p.z.p. Wojewoda Łódzki powiadomił Radę Miejską w Łęczycy o wszczęciu postępowania w niniejszej sprawie pismem z dnia 28 sierpnia 2014 roku, w którym sformułowane zostały zarzuty do uchwały. W odpowiedzi na zawiadomienie Przewodniczący Rady złożył wyjaśnienia w piśmie z dnia 1 września 2014 r., które w części uwzględniały zarzuty do uchwały. W szczególności uwzględniono wyjaśnienia dotyczące objęcia strefą ścisłej ochrony konserwatorskiej terenu 1 ZP oraz drogi 03 KDL i 26 KDD. W pozostałym zakresie wyjaśnienia okazały się niewystarczające, dlatego ich nie uwzględniono. Zdaniem Wojewody przedmiotowy plan narusza zasady uchwalania aktu planistycznego określone w art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz § 4 pkt 6 powołanego wyżej rozporządzenia, zgodnie z którymi w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, intensywność zabudowy, udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej, linie zabudowy i gabaryty obiektów. Dla terenów o symbolu 1US i 2US nie określono tymczasem minimalnego udziału procentowego powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działek. Obowiązek określenia udziału powierzchni biologicznie czynnej dotyczy także terenów sportowych, tym bardziej, że są to nie tylko boiska, ale również infrastruktura techniczna i budynki. Z kolei dla części terenów nie wyznaczono wszystkich linii zabudowy, co narusza zasady sporządzania aktu planistycznego określone w art. 15 ust 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dotyczy to na przykład terenów: 15 MS od 02 KDZ, 4 U od 25 KDD, 19 U od 13 KDD, 9 MS od 16 KDD i 04 KDD, 1 UK i 4 MS od 18 KDD. W § 48 pkt 7 przedmiotowej uchwały dla zabudowy istniejącej dopuszcza się nadbudowę, rozbudowę i przebudowę na terenach o symbolu 1 ZD - 4 ZD, jednakże dla tej zabudowy nie ustalono parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy takich jak dopuszczalna maksymalna wysokość zabudowy oraz geometria dachów. Ponadto brak jest również parametrów zabudowy i wskaźników zagospodarowania dla terenu 27 U (§ 39 pkt 5 uchwały) oraz dla terenu 25 U (§ 35 pkt 7 uchwały). Jak twierdzi Przewodniczący Rady Miejskiej w Łęczycy, jest to wynikiem pomyłki redakcyjnej. Faktem jednak jest, że tereny te nie mają określonych parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy wymaganych na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 6 powołanej wyżej ustawy oraz § 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie uchwalania zakresu projektu planu. Natomiast prostowanie błędów, które polegają na istotnej zmianie zapisów w treści uchwały, w ocenie organu nadzoru, jest niedopuszczalne. Wojewoda dodał, że na załączniku graficznym do uchwały teren 2 ZP oznaczono kolorem brązowym, a nie kolorem zielonym. Kolor brązowy przypisany jest w legendzie mapy zabudowie o charakterze śródmiejskim MS. Brak jednoznacznego określenia przeznaczenia przedmiotowego terenu może w przyszłości powodować wątpliwości interpretacyjne, a ponadto narusza przepisy § 8 ust 2 oraz § 9 ust 1 i 3 powołanego rozporządzenia. Przedłożony do oceny zgodności z prawem plan miejscowy narusza także ustalenia obowiązującego studium. W ustaleniach szczegółowych planu dla terenów usługowych o symbolach 2 U i 35 U przewiduje się możliwość lokalizacji obiektów handlowych o powierzchni do 2000m2 (§ 33 pkt 10 uchwały) przy czym zgodnie z zapisem uchwały dopuszcza się możliwość realizacji kilku obiektów handlowych. Natomiast w obowiązującym studium tereny 2 U i 35 U położone są w obszarze śródmieścia Łęczycy, dla którego ustalono, że usługi komercyjne i publiczne o charakterze ponadlokalnym w tym supermarkety, lokalizowane są poza obszarem śródmieścia. Co prawda przepisy nie definiują pojęcia "supermarket" ale nie ulega wątpliwości, że obiekt handlowy o powierzchni 2000m jest sklepem wielkopowierzchniowym, który potocznie jest nazywany supermarketem. Wojewoda zauważył nadto, że teren 35 U, zgodnie z zapisami studium, w dużej części jest położony w strefie ochrony ekologicznej - E1, gdzie dopuszcza się w wyznaczonych rejonach jedynie funkcjonowanie dworca autobusowego. Stąd zapisy przedmiotowego planu dla terenów 2 U i 35 U naruszają ustalenia obowiązującego studium. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu plan miejscowy uchwala rada gminy po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium, a ponieważ przedmiotowy plan narusza ustalenia studium jest niezgodny z prawem.