Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. II SA/Ke 6/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 lutego 2015r. sprawy ze skargi Z. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 listopada 2014r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 14 listopada 2014 r. znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu wniosku Z. M. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymało w mocy postanowienie własne z dnia 6 sierpnia 2014 r. znak: [...] o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty B. z dnia 30 listopada 2001 r. znak: [...] w sprawie uznania gruntów położonych we wsi N., gm. T. oznaczonych w ewidencji gruntów nr 966, 1056, 196, 250/1, 250/3, 250/4, 423 o łącznej pow. 4,65 ha za mienie gminne, w części dotyczącej działki nr 1056 o pow. 0,03 ha.

Jak wynika z uzasadnienia postanowienia z dnia 14 listopada 2014 r., Z. M. wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z dnia 30 listopada 2001 r. z powodu jej wydania z rażącym naruszeniem prawa. W dokumentacji geodezyjnej do roku 1987 istniała bowiem wyłącznie działka nr 325, która nie graniczyła z działką nr 1056. Działka ta pojawiła się dopiero po wydaniu decyzji komunalizacyjnej. Działka oznaczona obecnie jako 1056 miała wcześniej oznaczenie 1055, a jako jej właściciele wpisani byli C. i J. P.

Opisanym na wstępie postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2014 r., wydanym na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., Kolegium odmówiło wszczęcia żądanego postępowania, uznając, że wnioskodawczyni nie posiada legitymacji do występowania z przedmiotowym wnioskiem.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Z. M. zarzuciła organowi naruszenie art. 28 k.p.a. poprzez błędne przyjęcie, że nie posiada przymiotu strony oraz błędne przyjęcie, że do rozstrzygnięcia jej wniosku uprawniony jest sąd. Zdaniem strony, przepis art. 28 k.p.a. nie wprowadza ograniczenia, by postępowanie administracyjne dotyczyło interesu prawnego w sposób bezpośredni.