Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. II SA/Ke 41/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 lutego 2015r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 24 listopada 2014r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany rozkazu personalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 listopada 2014 r. nr [...],Komendant Wojewódzki Policji, po rozpatrzeniu odwołania sierż. szt. w stanie spocz. M. M., utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji z dnia 24 października 2014 r., nr [...] o odmowie zmiany rozkazu personalnego z dnia 29 maja 2008 r. nr [...].

Z uzasadnienia organu II instancji wynika, że w dniu 6 października 2014 r. M. M. złożył wniosek o zmianę ww. rozkazu personalnego poprzez określenie daty zwolnienia ze stanowiska w Ogniwie Patrolowo-Interwencyjnym na dzień 21 czerwca 2008 r. i mianowanie w Ogniwie Ochronnym z dniem 22 czerwca 2008 r. oraz zmianę określonych dla stanowiska zastępcy dyżurnego składników uposażenia.

W odwołaniu od opisanej na wstępie decyzji z dnia 24 października 2014 r. M. M. zarzucił organowi I instancji przywołanie wyłącznie przepisu art. 155 k.p.a., z pominięciem art. 154 k.p.a., a także brak odniesienia się do art. 106 ustawy o Policji i wykładni przedstawionej w wyroku NSA w sprawie I OSK 819/09. Zdaniem strony, rozkaz personalny nr [...] w zakresie określonych dat dotyczących zwolnienia i mianowania był z uwagi na treść art. 130 k.p.a. niewykonalny od daty doręczenia, co natychmiast obligowało organ do zmiany rozstrzygnięcia, umożliwiając wniesienie odwołania.