Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Wr 2083/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska Sędziowie: Sędzia WSA Dagmara Dominik - Ogińska Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski (sprawozdawca) Protokolant: Asystent sędziego Dagmara Stankiewicz - Rajchman po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi C. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę I. oddala skargę; II. przyznaje radcy prawnemu T. S., ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, wynagrodzenie w kwocie [...] (słownie: [...]) zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie [...] (słownie: [...]) zł, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Uzasadnienie

Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął stan faktyczny i prawny sprawy jn.

Skarżoną decyzją z [...] sierpnia 2014 r. (nr [...]), Dyrektor Izby Skarbowej we W. (dalej: Dyrektor IS), po rozpatrzeniu odwołania C. S. (dalej: strona, skarżąca), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. (dalej: Naczelnik US) z [...] czerwca 2014 r. (nr [...]), w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w zryczałtowanym podatku dochodowym z tytułu zbycia (zamiany) lokalu mieszkalnego, wynikającym z decyzji Naczelnika US z [...] kwietnia 2014 r. (nr [...]),

w kwocie należności głównej [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę, których wartość na dzień złożenia wniosku wynosiła [...] zł. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - dalej: O.p.).

Z akt sprawy wynika, że pismem z 14 kwietnia 2014 r., zatytułowanym "prośba", strona wniosła o umorzenie podatku z tytułu zamiany mieszkania. Podała, że musiała zamienić mieszkanie, gdyż nie była w stanie utrzymać mieszkania o powierzchni 77,82 m² (w wyniku zamiany otrzymała mieszkanie o powierzchni 32,40 m²). Uzasadniała, że zamiana mieszkania uchroniła ją od "utraty dachu nad głową". Zarzuciła, że nikt jej nie poinformował, iż - z tytułu zamiany mieszkania - powinna zapłacić podatek i że - bez konieczności zapłaty podatku - zamiany mogła dokonać dopiero po upływie pięciu lat od daty wykupu mieszkania. Zważyła na konieczność ponoszenia przez nią wysokich kosztów związanych z utrzymaniem, zakupem leków, spłatą zadłużenia, które musi pokryć z niewielkiej emerytury. Wskazała na swoją trudną sytuację rodzinną (śmierć męża w 1993 r., konieczność utrzymania trójki nieletnich i uczących się dzieci), zdrowotną (liczne schorzenia, częstą hospitalizację, wymóg brania leków i trzymania ścisłej diety). Oświadczyła, że nie posiada żadnych wartościowych przedmiotów (innych możliwości), które pozwoliłyby jej na zapłacenie tak wysokiej kwoty podatku i że jej emerytura wynosi [...] zł, z czego na opłaty i leki wydatkuje ponad [...] zł.