Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 21 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Go 691/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Baczuń po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 r. na rozprawie sprawy ze skargi S.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. 1. Uchyla zaskarżoną decyzję. 2. Określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. 3. Zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 297,00 (dwieście dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 14 listopada 2014r. S.K. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z [...] października 2014r. nr [...], uchylającą decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...] sierpnia 2014r. nr [...] w części dotyczącej określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. i orzekającą, że zobowiązanie podatkowe skarżącego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. wynosi 3.776 zł, a w pozostałym zakresie utrzymującą decyzję organu pierwszej instancji w mocy.

Decyzję wydano na tle następującego stanu faktycznego.

W dniu 21 kwietnia S.K. złożył w Urzędzie Skarbowym zeznanie PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2010, w którym wykazał m.in. przychód z innych źródeł 2.700 zł, dochód z innych źródeł 2.700 zł oraz zaliczkę z innych źródeł 485 zł. Skarżący wykazał również nadpłatę w wysokości 97 zł. Nadpłata ta została skarżącemu zwrócona 13 czerwca 2011 r.

Wnioskiem z [...] maja 2014 r. skarżący zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r., przedkładając korektę zeznania podatkowego PIT-37 za 2010 r., w której wskazał m.in. przychód z innych źródeł 0 zł, dochód z innych źródeł 0 zł, zaliczkę z innych źródeł 485 zł. Uzasadniając wniosek skarżący wyjaśnił, że w 2010 r. otrzymywał świadczenie mieszkaniowe od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, pomniejszone o podatek. Powołując się na treść art. 21 ust. 1 pkt. 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdził że Wojskowa Agencja Mieszkaniowa od początku pobierania przez niego świadczenia mieszkaniowego była i nadal jest agencją wykonawczą w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. W ocenie skarżącego wynika to z faktu, że zgodnie z art. 18 ustawy o finansach publicznych "agencja wykonawcza jest państwową osobą prawną tworzoną na podstawie odrębnej ustawy w celu realizacji zadań państwowych". Skarżący zauważył, że art. 19 ustawy o finansach publicznych określa, iż zasady działania agencji wykonawczej określa ustawa, o której mowa w art. 18 oraz statut. Powołał również art. 8 ust. 1 i 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym Wojskowa Agencja Mieszkaniowa jest państwową osobą prawną podległą Ministrowi Obrony Narodowej. Nadto zauważył, że art. 9 ust. 1 ww. ustawy stwierdza, iż Wojskowa Agencja Mieszkaniowa działa na podstawie ustawy oraz statutu. Odniósł się także do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 maja 2010 r. w sprawie nadania statutu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Wskazał, że rozporządzenie to nadaje WAM odpowiedni statut, a w samym statucie WAM-u określone jest, iż WAM działa na podstawie ustawy oraz że jest państwową osobą prawną podległą Ministrowi Obrony Narodowej. W ocenie skarżącego z powyższych zapisów wynika, iż w całym okresie pobierania przez niego świadczenia mieszkaniowego WAM należy uznać za agencję wykonawczą w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, a w związku z tym podatek od świadczenia mieszkaniowego pobierany w okresie od [...] lipca 2010 r. do [...] grudnia 2010 r. został pobrany nienależnie.