Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Kr 1595/14

|Sygn. akt I SA/Kr 1595/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 2 grudnia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr.), Sędziowie: WSA Inga Gołowska, WSA Jarosław Wiśniewski, Protokolant: st.sekr.sąd. Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2014 r., sprawy ze skargi I.K., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 25 lipca 2014 r. Nr [...], w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r., - skargę oddala -

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 25 lipca 2014 r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej (dalej Dyrektor IS) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej Naczelnik US) z dnia 28 kwietnia 2014 r., w sprawie odmowy rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2013 r. w wysokości 19.861 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 120 zł.

Decyzje te zostały wydane w następującym stanie faktycznym:

Skarżąca, działając przez pełnomocnika, zwróciła się do Naczelnika US o udzielnie pomocy de minimis na podstawie art. 67a § 1 pkt 2 w zw. z art. 67b § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa i rozłożenie na 12 rat zapłaty zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2013r. Wskazała na swój uzasadniony ważny interes oraz interes publiczny. Strona zwraca uwagę na ciężką sytuację majątkową, rodzinną oraz zdrowotną, co podpiera szeroką dokumentacją medyczną całej rodziny. Pełnomocnik strony zwrócił uwagę na przewlekłą depresję podatniczki. Podał, że stan zdrowia wnioskodawczyni uległ w ostatnim czasie pogorszeniu, co pozostawało w związku z trudnościami w prowadzeniu działalności gospodarczej. W kwestii problemów finansowych zwrócono uwagę na straty szacowane na ok. 68.000 zł z powodu awarii samochodu ciężarowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej skarżącej oraz comiesięczne raty w wysokości 8.200 zł tytułem spłaty kredytu hipotecznego. Kontynuując wywód strona zwraca także uwagę na posiadane przez nią zaległości w podatku VAT za wcześniejsze okresy oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednorazowa spłata całej zaległości wpłynie bardzo niekorzystnie na sytuację finansową przedsiębiorstwa, z kolei egzekucja i związane z nią koszty oraz prawdopodobieństwo zajęcia ciężarówek potrzebnych w działalności gospodarczej opartej na transporcie drogowym skutkować będą zakończeniem działalności gospodarczej i zwolnieniem siedmiu pracowników, co przełoży się na kłopoty finansowe osób trzecich. Wyegzekwowanie zaległej kwoty skutkujące zamknięciem prowadzonej działalności gospodarczej przyniesie Skarbowi Państwa w dłuższym okresie czasu większe straty niż korzyści, co godzić będzie w interes publiczny. Wnioskodawczyni przywołała także wyrok NSA z dnia 17 marca 2010 r. sygn. akt II FSK 1832/08, w którym stwierdzono, że "stan majątkowy i finansowy podatnika może stanowić samodzielną przesłankę zastosowania ulgi, zwłaszcza, jeżeli nie skutkuje ona wygaśnięciem zobowiązania podatkowego, a jedynie rozkłada w czasie powstałą zaległość. Bowiem rozłożenie zaległości na raty nie skutkuje kredytowaniem działalności gospodarczej przez państwo".