Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Gl 607/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.), Sędziowie WSA Paweł Kornacki, Bożena Miliczek-Ciszewska, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi A S.A. w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej: Kolegium lub SKO), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.; dalej: O.p.) - po rozpatrzeniu odwołania A S.A. z siedzibą w G. (dalej: Spółka lub skarżąca) od decyzji z dnia [...] Nr [...] wydanej przez Prezydenta Miasta R. w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie [...] zł - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Podstawą rozstrzygnięcia organu II instancji był następujący stan faktyczny.

Organ I instancji decyzją z dnia [...] określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2011 r.

Organ podatkowy I instancji ustalił, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego (PINB) w R. decyzją z dnia [...] udzielił Spółce pozwolenia na częściowe użytkowanie budynku usługowo-handlowo-administracyjnego położonego w R. przy ul. [...][...]. W dzienniku budowy obiektu w 2007 r. potwierdzono zakończenie robót oraz możliwość jego użytkowania. Organ stwierdził, że obowiązek podatkowy z tytułu podatku od nieruchomości w odniesieniu do tego budynku powstał z dniem 1 stycznia 2008 r. i obejmuje on całą powierzchnię budynku.

Spółka we wniesionym odwołaniu domagała się umorzenie postępowania. Zarzuciła, że decyzja wydana została z naruszeniem art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm.; dalej: u.p.o.l. lub ustawa podatkowa) poprzez niewłaściwą wykładnię i zastosowanie oraz art. 21 § 3 O.p. Spółka wskazała, że wybudowała na działce nr [...] dwa budynki oznaczone jako "A" i "B". Budowa budynku "B" prowadzona była na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 13 czerwca 2005 r. Budynek ten składa się z parteru, I i II piętra oraz poddasza. W maju 2007 r. ukończono prace na parterze i I piętrze. PINB w R. udzielił w dniu 31 maja 2007 r. pozwolenia na użytkowanie ukończonych części budynku o łącznej powierzchni 990,3 m2. Dalsze prace obejmujące pozostałe kondygnacje prowadzone były etapowo, polegały na montażu instalacji elektrycznej, sufitów i posadzek. Powierzchnię 374,8 m2 oddano do użytkowania 20 sierpnia 2009 r., powierzchnię 267,2 m2 oddano do użytkowania w kwietniu 2012 r., co oznaczało ostateczne zakończenie robót. Skarżący nie zgodził się z tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do całego budynku powstał z dniem 1 stycznia 2008 r. Zdaniem Spółki obowiązek podatkowy powstawał sukcesywnie wraz z oddaniem do użytkowania kolejnych części budynku.