Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Gd 1282/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi S. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia 6 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 6 sierpnia 2014r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 22 grudnia 2013r. określającą S.J. wysokość straty z tytułu działalności gospodarczej za 2009r.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że S.J. prowadził w 2009r. działalność gospodarczą na własne nazwisko pod nazwą: "A", G., ul. M.

W zeznaniu złożonym w dniu 30 kwietnia 2010r. na druku PIT-36L o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2009r. S.J. wykazał stratę z działalności gospodarczej na poziomie [...] zł, stanowiącą różnicę między przychodem w wysokości [...] zł, a kosztami jego uzyskania w kwocie [...] zł.

W dniu 21 lutego 2013r. S.J. złożył korektę zeznania podatkowego [PIT- 36L], w której skorygował - do kwoty [...] zł - stratę z działalności gospodarczej.

Powyższe nastąpiło w wyniku uwzględnienia w kategorii kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od lokali mieszkalnych (położonych: w G., ul. M. ul. M. i w S., ul. C.) stanowiących środki trwałe prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości [...] zł oraz odsetek od kredytów zaciągniętych na zakup wymienionych lokali mieszkalnych (spłatę innych kredytów) w łącznej wysokości [...] zł.

Po przywołaniu m.in. przepisów art. 24 ust. 2, art. 22 ust. 1, art. 22a ust. 1 oraz art. 22c pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej: "u.p.d.o.f.", organ odwoławczy stwierdził, że w sprawie nie zaistniały podstawy do uwzględnienia w kosztach podatkowych odpisów amortyzacyjnych naliczonych od tych środków trwałych oraz odsetek bankowych od kredytów zaciągniętych na sfinansowanie zakupu przedmiotowych lokali mieszkalnych. W szczególności organ odwoławczy nie dopatrzył się związku odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od lokali mieszkalnych (położonych w G.: ul. M., ul. M. oraz w S., ul. C.) oraz odsetek od kredytów (finansujących ich zakup) z uzyskanymi przez podatnika przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, jak wymaga tego dyspozycja art. 22 ust. 1 u.o.p.d.f. Samo zaś "formalne" uwzględnienie określonego składnika majątku w ewidencji środków trwałych nie dowodzi jego przeznaczenia, a tym bardziej faktycznego wykorzystywania na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tym samym nie przesądza o zasadności uznania go za środek trwały firmy. Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy podkreślił, że S.J. nie dokonał w 2006r., jak i w latach następnych zgłoszenia rejestracyjnego nabytych lokali mieszkalnych jako miejsc prowadzenia działalności gospodarczej.