Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 10 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Bd 1024/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz Sędziowie: sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka (spr.) sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi W. W. - P. Sp. z o. o. w L. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za grudzień 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Celnego w T. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc grudzień 2008r. w kwocie 824.939,00 zł. Organ ustalił, że w badanym okresie podatnik dokonał sprzedaży przed pierwszą rejestracją w kraju 38 samochodów osobowych specjalnych, tj. ambulansów sanitarnych. Organ uznał sprzedane przez podatnika przed pierwszą rejestracją samochody osobowe marki: Volkswagen Crafter, Fiat Doblo oraz Peugeot Boxer za wyroby akcyzowe sklasyfikowane do symbolu PKWiU 34.10.23-30.21 jako samochody osobowe nowe, specjalizowane, z silnikiem spalinowym tłokowym wewnętrznego spalania z zapłonem samoczynnym, o pojemności skokowej odpowiednio: powyżej 2000 cm3 do 2500 cm3, powyżej 1500 cm3 do 2000 cm3 oraz większej niż 2500 cm3, sanitarki, tj. za wyroby akcyzowe. Ponieważ postępowanie kontrolne wykazało, że Spółka nie złożyła deklaracji dla podatku akcyzowego od ww. sprzedaży i nie uiściła należnego podatku, organ określił stronie zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym w podanej wysokości.

W złożonym odwołaniu skarżąca zarzuciła naruszenie art. 1, art. 2 pkt 1, art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 2 i 3, art. 11, art. 18, art. 19, art. 80, art. 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 80 ust. 1, a także poz. 59 zał. nr 1 do ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), dalej: "u.p.a." w zw. z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) poprzez ich błędne zastosowanie w sprawie i uznanie, że pojazdy specjalne służby zdrowia produkowane na podwoziach samochodów ciężarowych podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jak od samochodów osobowych, a co za tym idzie, bezpodstawne określenie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym, powstałego w wyniku sprzedaży wyrobu, który w ogóle nie jest wyrobem akcyzowym i bezpodstawne uznanie strony za podatnika tego podatku oraz przez błędne naliczenie podatku akcyzowego od wartości zabudowanego samochodu zamiast od wartości nabytego pojazdu. Ponadto spółka zarzuciła: naruszenie zasad metodycznych PKWiU zawartych w załączniku nr 1 poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i błędną wykładnię, polegające na niewłaściwym interpretowaniu tych zasad oraz treści poszczególnych grupowań, a także wykonywanie klasyfikacji w oderwaniu od obiektywnych cech wyrobu i w celu uzyskania korzyści przez Skarb Państwa, dokonanie klasyfikacji spornych pojazdów przez zastosowanie CN i HS, z pominięciem językowej treści PKWiU. Strona sformułowała również zarzut naruszenia: art. 120, art. 121, art. 122, art. 124, art. 187 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.), dalej: "O.p.", poprzez rozstrzyganie wątpliwości na niekorzyść strony, niepełne zebranie materiału dowodowego, brak przeprowadzenia oględzin oraz przesłuchań świadków w sprawie, co jest działaniem podstawowym i zasadniczym dla ustalenia cech wyrobu; naruszenie art. 210 § 1 pkt 8, art. 120 i art. 121 O.p. poprzez utrzymanie w mocy aktu prawnego niebędącego decyzją w rozumieniu tej ustawy, tzn. zawierającego braki formalne w postaci braku podpisu. Mając na uwadze powyższe zarzuty, Spółka wniosła o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji w całości i umorzenie postępowania w sprawie.