Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 listopada 2014 r., sygn. III SA/Wa 1145/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant referent stażysta Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2014 r. sprawy ze skargi W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 2013 r. nr IPPB3/423-685/13-2/PK1 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz W. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z 5 grudnia 2013 r. Minister Finansów, w imieniu którego działał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. uznał, że nieprawidłowe jest stanowisko W. (dalej "Skarżąca" lub "W. ") przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Z motywów zaskarżonej interpretacji indywidualnej wynika, że W. utworzona na mocy ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367, z późn. zm.; dalej "ustawa o zakwaterowaniu"), będąca państwową osobą prawną podległą Ministrowi Obrony Narodowej realizuje, zgodnie z art. 16 ust. 1 i 2 ww. ustawy, powierzone jej przez Ministra Obrony Narodowej zadania zlecone w zakresie m.in. gospodarki mieszkaniowej i internatowej oraz zadania własne obejmujące m. in. gospodarowanie powierzonym mieniem Skarbu Państwa, obrót nieruchomościami, przejmowanie i nabywanie nieruchomości, dokonywanie remontów budynków i lokali mieszkalnych oraz internatów, prowadzenie działalności gospodarczej.

W. zaznaczyła, że na podstawie pierwotnej wersji ustawy o zakwaterowaniu z 1995 r., nie tylko dysponowała mieniem Skarbu Państwa jako powiernik, ale również była właścicielem mienia nabytego w celu zapewnienia funkcjonowania Biura Prezesa Agencji oraz oddziałów rejonowych i terenowych (art. 15 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu w pierwotnym jej brzmieniu). Ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw została pozbawiona prawa własności w wyniku uchylenia art. 15 ust. 2 wspomnianej ustawy. Jednocześnie na podstawie art. 28 tej ustawy mienie stanowiące dotychczas jej własność stało się mieniem Skarbu Państwa z dniem wejścia w życie ustawy, tj. od 1 lipca 2004 r. Nowelizacją tą wprowadzono szereg przepisów rozszerzających jej uprawnienia w zakresie wykonywania prawa własności mienia powierzonego przez Skarb Państwa. W. została uprawniona m.in. do tworzenia spółek i wnoszenia do nich mienia (art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu (...), dodający art. 17 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu) oraz obejmowania akcji i udziałów w utworzonych przez siebie spółkach (art. 1 pkt 11c ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy (...) dodający art. 14 ust. 4 ustawy o zakwaterowaniu).