Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. IV SA/Po 299/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Bąk-Marciniak Sędziowie WSA Anna Jarosz (spr.) WSA Maciej Busz Protokolant st.sekr.sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 listopada 2014 r. sprawy ze skargi R. Ż. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...], na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia [...] kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm., zwanej dalej: ustawa meldunkowa) oraz art. 104 Kpa (Dz. U. Nr 98 z 2000 r., poz. 1071 ze zm.), odmówił wymeldowania J. S. z pobytu czasowego trwającego ponad 3 miesiące z mieszkania przy ul. [...] nr [...] w [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że postępowanie administracyjne w sprawie o wymeldowanie J. S. zostało wszczęte na wniosek R. Ż., który podał, że od [...] września 2013 roku J. S. nie przebywa stale w nieruchomości usytuowanej przy ul. [...] nr [...] w [...]. Zdaniem wnioskodawcy J. S. od dnia [...] września 2013 roku w powyżej wskazanej nieruchomości przebywał jedynie 5 razy w celu wizyt rodzinnych.

Powołując się na art. 15 ust. 2, art. 7 ust. 1 i orzecznictwo sadowe organ wskazał następnie, co oznacza pobyt czasowy oraz co uznaje się za okoliczności uzasadniające zameldowanie na pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące. Podniesiono także, że przesłanką wymeldowania jest opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu, które jest dobrowolne i nosi cechy trwałości.

W ocenie organu materiał dowodowy zgromadzony w sprawie był wystarczający do podjęcia decyzji i pozwalał na stwierdzenie, że nie zostały spełnione przesłanki pozwalające na wymeldowanie J. S. z pobytu czasowego trwającego ponad 3 miesiące z lokalu przy ul. [...] nr [...] w [...]. Zdaniem organu materiał ten nie daje podstaw do wysunięcia wniosku, że J. S. trwale i dobrowolnie opuścił przedmiotowe mieszkanie. Całokształt zachowań zameldowanego nie wskazuje bowiem na to, iż lokal w którym jest czasowo zameldowany, przestał być miejscem koncentracji jego interesów życiowych. Dowody, jak przesłuchanie sąsiadów, tudzież policyjna kontrola meldunkowa nie potwierdziły, że J. S. opuścił miejsce zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące.