Wyrok WSA w Lublinie z dnia 27 listopada 2014 r., sygn. II SA/Lu 1187/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca),, Sędzia WSA Robert Hałabis, Protokolant Asystent sędziego Kazimierz Marszałek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 listopada 2014 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy Milanów z dnia 26 września 2013 r. nr XXIX/239/2013 w przedmiocie określenia rocznego programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Milanów w 2013 r. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku

Uzasadnienie

Pismem z dnia 6 listopada 2013 r. Wojewoda zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie uchwałę Nr XXIX/239/2013 Rady Gminy Milanów z dnia 26 września 2013 r. w sprawie określenia rocznego programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Milanów w 2013 r., wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.

W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że zatwierdzony zaskarżoną uchwałą program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Milanów, nie wypełnia zakresu spraw przekazanego do uregulowania przez ustawodawcę w art. 11a ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Przepis ten - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2012 r. - przewiduje bowiem konieczność zawarcia w programie uregulowań dotyczących zapewnienia bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt. Tymczasem Rada Gminy Milanów nie wskazała w zaskarżonej uchwale schroniska, do którego należy przewozić bezdomne zwierzęta. Jako wypełnienie tego obowiązku - w ocenie Wojewody - nie sposób uznać regulacji zawartej w § 1 pkt 1 programu, zgodnie z którym "zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt Gmina zapewnia poprzez współpracę z firmą "A" w zakresie wyłapywania bezdomnych zwierząt i niezwłocznego przewożenia ich do schroniska dla bezdomnych zwierząt". W podejmowanym programie należy bowiem wskazać konkretnie oznaczone schronisko w rozumieniu ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Wymóg "zapewnienia" bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt - jak wskazał organ nadzoru powołując się na wyrok NSA z dnia 13 marca 2013 r., sygn. akt II OSK 37/13 - może być zatem spełniony tylko w sytuacji, gdy takie schronisko istnieje już na etapie uchwalania programu i jest to schronisko konkretne, jednoznacznie oznaczone.