Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. I SA/Lu 359/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 listopada 2014 r. sprawy ze skargi P. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

I SA/Lu 359/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 233 § 2 w związku z art. 205 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej - O.p.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. (dalej - SKO, Kolegium) po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę Ś. (dalej - strona, skarżący) od decyzji Wójta Gminy T. z dnia [...] (dalej - organ pierwszej instancji) określającej Skarbowi Państwa wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 r., uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu SKO podało, że decyzją z dnia [...] określono stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 r. w kwocie 89.580,00 zł. Przedmiot opodatkowania stanowią drogi wewnętrzne będące własnością Skarbu Państwa, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych. Jako, że Skarb Państwa nie złożył deklaracji na podatek od nieruchomości od tych dróg, organ pierwszej instancji postanowieniem z dnia [...] wszczął postępowanie podatkowe w tej sprawie.

Odwołując się od decyzji organu pierwszej instancji, strona zarzuciła błędną wykładnię art. 2 ust. 3 pkt 4, art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 2007 r. o gospodarce nieruchomościami oraz naruszenie art. 122 i 187 O.p. Strona podniosła, że zaskarżona decyzja wadliwie określa jako podatnika Starostę Ś. reprezentującego Skarb Państwa. Opodatkowanie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa może bowiem nastąpić wyłącznie w sytuacjach przewidzianych w art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Działki wskazane w decyzji jako przedmiot opodatkowania stanowią drogi gruntowe i nie stanowią budowli przeznaczonej do ruchu drogowego. Określenie wysokości zobowiązania na podstawie danych z ewidencji gruntów w niniejszej sprawie nie jest zatem prawidłowe ponieważ nie uwzględnia stanu faktycznego na gruncie. Z kolei przeprowadzony dowód z opinii biegłego powołany został na okoliczność oceny prawnej stanu faktycznego i stanowi ekspertyzę prawną. Działki opodatkowane w decyzji są ogólnodostępne, stanowią dobro publiczne i spełniają wymogi zaliczenia do dróg gminnych na podstawie ustawy o drogach publicznych, a na podstawie rejestru pomiarowo-klasyfikacyjnego gruntów: działka w obrębie D., działki w obrębie O., działki w obrębie P., działki w obrębie Kolonia T., działki w obrębie T. - są wpisane jako drogi w posiadaniu Urzędu Gminy T. Z tych powodów strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania.