Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 listopada 2014 r., sygn. I SA/Gd 1092/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.) Sędzia WSA Irena Wesołowska Protokolant sekretarz sądowy Dorota Kotlarek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 listopada 2014 r. sprawy ze skargi M. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia 16 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia zwrotu podatku na poczet zaległości oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej działając na podstawie przepisów art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 217, art. 220 § 2 i art. 239 oraz art. 76 § 1 w zw. z art. 76a i art. 76b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia złożonego przez M. G., utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie zaliczenia zwrotu podatku od towarów i usług z dnia 18 lutego 2014 r. w kwocie 11.236 zł na poczet zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2011 r. w kwocie 8.379,09 zł (należność główna) oraz odsetki za zwłokę od tej zaległości w kwocie 2.856,91 zł.

Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny i prawny:

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2014 r. zaliczył skarżącej zwrot podatku od towarów i usług z dnia 18 lutego 2014 r. w kwocie 11.236 zł na poczet zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2011 r. w kwocie 8.379,09 zł (należność główna) oraz odsetki za zwłokę od tej zaległości w kwocie 2.856,91 zł.

W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca zarzuciła, że organ podatkowy nieprawidłowo wykonał decyzję, od której została wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego co powinno powodować uchylenie zaskarżonego postanowienia w związku z art. 239f ustawy Ordynacja podatkowa.

Dyrektor Izby Skarbowej po przeprowadzonym postępowaniu zażaleniowym, postanowieniem z dnia 16 lipca 2014 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.