Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. I SA/Bk 240/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Świętochowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. sprawy ze skargi K. M. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...].11.2013 r., nr [...], 2. stwierdza, że decyzje wymienione w pkt 1 nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił K. M. A. (dalej również jako Skarżący, podatnik) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w wysokości 21.240,00 zł

Podstawą do wydania tego rozstrzygnięcia było stwierdzenie, że Skarżący nie prowadził ksiąg podatkowych i nie ujawnił przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie montażu w pomieszczeniach sprzętu audio-nagłośnieniowego.

Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w B. wydał [...] marca 2014 r. decyzję nr [...], w której utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.

W uzasadnieniu wskazał, że ze zgromadzonego przez Prokuraturę Rejonową

w B. materiału dowodowego ([...]) wynika, że w 2008 r. Skarżący świadczył usługi nagłośnienia w Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w S. i Parafii Świętej Rodziny w K. Z tego tytułu uzyskał wynagrodzenie brutto w kwocie 23.405 zł. Potwierdzają to zeznania proboszczów tych parafii oraz przedłożone przez nich kosztorysy robót, gwarancje na wykonane usługi i dowody zapłaty.

Organy ustaliły, że w 2008 r. Skarżący posiadał rachunek bankowy w PKO BP oraz był pełnomocnikiem do rachunku bankowego matki w Kredyt Banku (obecnie Bank Zachodni WBK). W ocenie organów rachunek bankowy założony w Kredyt Banku na matkę Skarżącego był w rzeczywistości jego rachunkiem i to on dysponował nim jak właściciel. Podczas przesłuchania w Komendzie Wojewódzkiej Policji w B. w dniu [...] kwietnia 2010 r. matka Skarżącego zeznała bowiem, że nie posiada rachunku bankowego w żadnym z banków i z całą pewnością takiego rachunku nie zakładała.