Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 października 2014 r., sygn. II SA/Po 961/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2014 r. sprawy ze skargi Ł. B. i M. H. na decyzję Wojewody z dnia [...] sierpnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzje oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] (znak: [...]), II. zasądza od Wojewody na rzecz każdego ze skarżących kwotę po [...],- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. określa, ze zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Uzasadnienie
Starosta decyzją z dnia [...] maja 2013 r. na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2010r., nr 243, poz. 1623 ze zm.) zatwierdził projekt budowlany i udzielił spółce Sp. z o.o. zgodnie z wnioskiem pozwolenia na budowę bezobsługowej stacji bazowej telefonii komórkowej sieci nr [...] w zakresie: wieża stalowa, zestaw anten sektorowych i radioliniowych, zestaw prefabrykowanych szaf technicznych z urządzeniami elektro-przesyłowymi stacji, systemowe ogrodzenie, instalacja zasilająca na działce oznaczonej nr ewid. [...], w obrębie M.K., gmina S. M.
Od decyzji Starosty z dnia [...] maja 2013 r. odwołali się Pani Ł. B, reprezentowana przez Pana M. K. oraz Pan M. H., reprezentowany przez Pana Ł. M. domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji. Skarżący wskazali na uzasadnione wątpliwości co do prawidłowości zakwalifikowania przedmiotowej inwestycji do przedsięwzięć, które zdaniem organu I instancji nie mieści się w kategoriach przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, czy też przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Nadto wskazano na naruszenia §13 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie poprzez ustalenie, że odległość budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów, w tym planowanej wieży będzie uniemożliwiać naturalne oświetlenie tych pomieszczeń z uwagi na odległość mniejszą niż 10 m. Nadto pełnomocnik skarżącego wskazał na brak ustalenia faktycznego obszaru oddziaływania obiektu z uwzględnieniem kumulacji pola elektromagnetycznego w środowisku, podania metody obliczania oraz uwzględnienia zjawisk odbić w analizowanym obszarze.