Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 28 października 2014 r., sygn. II SA/Kr 926/14

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędziowie: WSA Renata Czeluśniak (spr.) WSA Mariusz Kotulski Protokolant: Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2014 r. sprawy ze skargi A. B., J. B., A. K., I. K., K. K., S. K., T. K., M. L., A. S. i D. W. na uchwałę nr L/255/2005 Rady Gminy Wielka Wieś z dnia 12 grudnia 2005 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru "Modlniczka-1" postanawia: I. skargę odrzucić; II. zwrócić skarżącym A. B., J. B., A. K., I. K., K. K., S. K., T. K., M. L., A. S. i D. W. kwoty po 300 zł (trzysta złotych) tytułem uiszczonego wpisu.

Uzasadnienie

A. B., J. B., A. K., I. K., K. K., S. K., T. K., M. L., A. S. i D. W. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Gminy Wielka Wieś nr L/255 z dnia 12 grudnia 2005 r. w sprawie przystąpienia do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru "Modlniczka -1" obejmującego działki [...] i [...] w M.. Skarżący zarzucili naruszenie art 3 ust. 1, art. 4 ust. 3, art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, art. 136 i art. 137 ustawy z dnia 21 lipca 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, a także art. 7 w związku z art. 77 kpa. Wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz zasądzenie kosztów postępowania. Podali, że dnia 28 marca 2014 r. wezwali Radę Gminy do usunięcia naruszenia prawa, lecz w dniu 29 kwietnia 2014 r. Rada odpowiedziała na wezwanie i nie podzieliła ich zarzutów.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że w 1968 r. w M. na rzecz Skarbu Państwa wywłaszczono ponad 70 osób i powstały działki nr [...] i [...] o powierzchni ponad 30 ha, na których zlokalizowano część obiektu wojskowego [...]. W 2005 r. Starosta wygasił trwały zarząd MON w stosunku do działek nr [...] oraz [...] i nastąpiła zmiana przeznaczenia wywłaszczonego terenu. Wnioski do Starosty zaczęli składać byli właściciele bądź spadkobiercy o zwrot nieruchomości z powodu niezrealizowania celu wywłaszczenia. Skarżący jako spadkobiercy zwrócili się do Starosty o zwrot nieruchomości l. kat. [...] wywłaszczonej w 1968 r. Wniosek ten został złożony w dniu 7 października 2005 r., lecz Starosta nie uwzględnił wniosku skarżących oraz innych wniosków o zwrot i bez informowania poprzednich właścicieli decyzją ostateczną 10 października 2005 r. przekazał działkę Agencji Mienia Wojskowego w K.. Następnie Rada Gminy w Wielkiej Wsi w dniu 9 czerwca 2005 r. podjęła uchwałę o zamiarze kupna działek [...] i [...]. Zdaniem skarżących przekazanie działek przez Starostę na rzecz AMW nastąpiło po zmianie celu wywłaszczenia w celu zakupu ich przez Gminę W. i kolejnego odsprzedania, uniemożliwiając skarżącym zwrot nieruchomości. Skarżący podnieśli, że przed przekazaniem działki przez Starostę na rzecz AMW nie został uregulowany stan formalno - prawny i pomimo braku planów zagospodarowania, pozwoleń na budowę i innych dokumentów z 1968 r., Starosta orzekł, że cel wywłaszczenia został zrealizowany, a następnie po sprzedaży działek [...] i [...], dopiero w dniu 8 grudnia 2005 r. Starosta zwrócił się do Agencji Mienia Wojskowego w K. i Rejonowego Zarządu Infrastruktury w K. o odszukanie dokumentów w celu prawidłowego rozpatrzenia wniosków (dokumentów nie odnaleziono). W międzyczasie, w dniu 7 grudnia 2005 r., działka została sprzedana Gminie Wielka Wieś, a Rada Gminy w Wielkiej Wsi w dniu 12 grudnia 2005 r. podjęła uchwałę o przystąpieniu do planu zagospodarowania działek [...] i [...]. Skarżący podnieśli, że AMW, posiadając wiedzę o wniosku o zwrot, działki sprzedała ją bezprzetargowo Gminie Wielka Wieś na cele statutowe jako teren zamknięty, a następnie Gmina Wielka Wieś w 2007 r. sprzedała działki prywatnej firmie, która obecnie prowadzi budowę na działce nr [...]. Skarżący podali też, że w lipcu 2007 r., czyli przed sprzedażą działki prywatnemu podmiotowi, został złożony wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji wywłaszczeniowej z 1968 r. Ponadto skarżący wskazali, że do dnia 22 grudnia 2005 r. kompleks wojskowy [...] był terenem zamkniętym i dopiero decyzją nr [...] Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 listopada 2005 r. ten kompleks wojskowy (m. in. działki nr [...] i [...] w M.) przestał być terenem zamkniętym w dniu 22 grudnia 2005 r, tj. w dacie ogłoszenia ww. decyzji. Skoro zaś w dniu 12 grudnia 2005 r. działki nr [...] i [...] w M. były terenem zamkniętym, to Rada Gminy w Wielkiej Wsi nie była właściwym organem do podjęcia uchwały na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponadto przystąpienie do sporządzania planu zagospodarowania w dniu 12 grudnia 2005 r. miało miejsce w czasie prowadzenia przez Starostę postępowania administracyjnego dotyczącego zwrotu wywłaszczonej nieruchomości l. kat [...] wchodzącej w skład działki nr [...] i bez uregulowanego stanu prawnego działek. Zdaniem skarżących przystąpienie do sporządzania planu zagospodarowania działki nr [...] nastąpiło też z naruszeniem art. 136 i art. 137 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz było niezasadne z powodu braku ujęcia w studium zagospodarowania terenu działek nr [...] i [...]. Skarżący podkreślili, że obecnie plany zagospodarowania uniemożliwiają im zwrot nieruchomości, zaś organ reprezentujący Skarb Państwa wyzbył się prawa własności tych nieruchomości w czasie trwania postępowania o zwrot, co godzi w zasadę demokratycznego Państwa prawa. Skarżący wskazali, że obecnie Starosta przyznał, iż zachodzą przesłanki zwrotu, ale przeszkodą w zwrocie jest brak władania Skarbu Państwa nad nieruchomością. W związku z tym Starosta nakazał wystąpić do sądu cywilnego o stwierdzenie nieważności sprzedaży działek nr [...] i [...], na których prowadzona jest budowa. Skarżący podkreślili, że budowa ta jest prowadzona na podstawie przystąpienia do planu zagospodarowania, co nastąpiło z naruszeniem art. 14 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ponieważ teren działek nr [...] i [...] był terenem zamkniętym i nie był ujęty w studium z 30 września 2002 r. Wójt, zdaniem skarżących nie dokonał analizy w zakresie uwzględniającym uwarunkowania wynikające ze stanu prawnego gruntów, naruszając art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy.