Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 1 października 2014 r., sygn. II SA/Gd 396/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Janina Guść Protokolant: Starszy sekretarz sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 1 października 2014 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na czynność Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 28 kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie włączenia karty zabytku do wojewódzkiej ewidencji zabytków oddala skargę.

Uzasadnienie

A. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na czynność Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 28 kwietnia 2014 r. w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na wyłączenie z wojewódzkiej, a tym samym gminnej ewidencji zabytków miasta G. obiektów stanowiących zabytki ruchome, w części dotyczącej odmowy wyłączenia z wojewódzkiej ewidencji zabytków przybudówki północnej hali 4B, położonej w G. na terenie dawnej Stoczni, ul. T. nr karty [...], nr inw. [...].

Zaskarżoną czynność podjęto w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Wojewódzki Konserwator Zabytków w dniu 24 marca 2014 r. włączył do wojewódzkiej ewidencji zabytków karty ewidencyjne obiektów ruchomych i nieruchomych zlokalizowanych na terenie dawnej Stoczni, w tym karty dotyczące obiektów stanowiących własność Spółki.

W związku z powyższymi czynnościami A. pismem z dnia 15 kwietnia 2014 r. zwróciła się do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do udzielenia informacji, które z obiektów należących do spółki zostały włączone do wojewódzkiej ewidencji zabytków oraz wezwała do usunięcia naruszenia prawa polegającego na bezpodstawnym umieszczeniu w wojewódzkiej ewidencji zabytków obiektów stanowiących własność Spółki.

Spółka wyjaśniła, że z informacji publikowanych w mediach powzięła wiedzę o sporządzeniu wojewódzkiej ewidencji zabytków. Wniosła o usunięcie naruszenia prawa w razie włączenia obiektów należących do spółki do wskazanej ewidencji, albowiem włączenie takie byłoby w jej przypadku bezprawne. W odniesieniu do ruchomości bowiem spółka pomimo wymogu ustawowego na takowe włączenie nie wyraziła zgody. Niezależnie od tego w sprawie brak było również podstaw do wpisania nieruchomości do ewidencji zabytków, albowiem majątek dawnej Stoczni nie przedstawia wartości historycznych, artystycznych czy naukowych. Tereny postoczniowe objęte są obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, gdzie przewiduje się funkcję produkcyjną. Spółka wskazała, że nie można przyjąć, że zachowanie przestarzałego, zdekapitalizowanego majątku Stoczni leży w interesie społecznym ze względu na jego wartość historyczną, artystyczną i naukową.