Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 września 2014 r., sygn. III SA/Wa 588/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie sędzia WSA Marek Krawczak (sprawozdawca), sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2014 r. sprawy ze skargi K. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia[...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz K. D. kwotę 9 636 zł (słownie: dziewięć tysięcy sześćset trzydzieści sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. (zwany dalej: "DIS" lub "organem odwoławczym") po rozpoznaniu odwołania z dnia 10 lipca 2013 r. wniesionego przez K. D. (zwanego dalej: "Skarżącym") od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. (zwanego dalej: "DUKS" lub "organem pierwszej instancji") z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2007 rok, decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] grudnia 2013 r. DIS przedstawił opisany poniżej przebieg postępowania administracyjnego poprzedzającego wydanie decyzji tego organu.

DUKS przeprowadził wobec Skarżącego postępowanie kontrolne nr [...] w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania, prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych oraz ujawniania i kontroli niezgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej za 2007 rok. Organ podatkowy pierwszej instancji w oparciu o analizę ustalonego stanu faktycznego uznał, iż zrealizowane przez Skarżącego w 2007 roku siedem transakcji sprzedaży nieruchomości i udziałów (w tym 1 przeznaczonej pod zabudowę siedliskową) za łączną cenę 6.031.474,56 zł zostały dokonane w ramach prowadzonej przez Skarżącego pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od faktu, że w analizowanym okresie Skarżący nie dokonał zgłoszenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami i nie deklarował dochodów z tego tytułu - zgłoszona działalność gospodarcza obejmowała wyłącznie świadczenie usług z zakresu pomocy prawnej głównie przy zakupie i sprzedaży nieruchomości związanych z odzyskaniem mienia zabużańskiego, którą Skarżący świadczył w ramach Kancelarii Radcy Prawnego. Organ pierwszej instancji zwrócił również uwagę, iż zarówno w latach poprzedzających jak i w kolejnych latach podatkowych Skarżący działając w imieniu własnym oraz małżonki R. D. zawierał liczne umowy w formie aktów notarialnych, na mocy których nabywał nieruchomości a następnie w krótkim okresie czasu zbywał je innym osobom fizycznym i prawnym. Rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji zostało oparte m.in. o: analizę definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r., poz. 361 z późn. zm.) - zwanej dalej: "u.p.d.o.f.", analizę wzajemnej relacji źródeł przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 u.p.d.o.f. oraz zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f.