Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 września 2014 r., sygn. I SA/Wa 2768/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda Sędziowie: WSA Marek Wroczyński (spr.) WSA Przemysław Żmich Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2014 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz skarżącej M. T. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] Minister Skarbu Państwa na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej jako: Kpa) oraz art. 9 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1418 ze zm., dalej jako: ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. lub ustawa zabużańska), po rozpatrzeniu odwołania M. T., utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...], odmawiającą potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. S. i M. T. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w [...] przy ul. [...].

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. odmówił potwierdzenia M. T. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. S. i M. T. opisanej wyżej nieruchomości, wobec braku spełnienia przez nich przesłanki zamieszkania na byłym terytorium RP w dniu wybuchu II wojny światowej. Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] maja 2012 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...]. Podstawą odmowy, jak wskazał Minister, było uznanie, że w dniu 1 września 1939 r. właściciele nieruchomości znajdowali się w W. Zdaniem organu decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia miała treść podania z dnia 21 lipca 1945 r. skierowanego przez J. S. i M. S. do Państwowego Urzędu Repatriacyjnego. W dokumencie tym jednoznacznie zapisano, że osoby te przeniosły się przed wojną do W.