Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 września 2014 r., sygn. II SA/Ol 781/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Marzenna Glabas Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2014 r. sprawy ze skargi L. P. na decyzję Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odszkodowania za grunty oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" (dalej zwaną decyzją podziałową) Kierownik Urzędu Rejonowego w O., powołując art. 10 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991r., nr 30, poz. 127 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w O., zatwierdził projekt podziału nieruchomości stanowiącej własność C. P. położonej w obrębie R., gmina G., oznaczonej jako działki nr "[...]" na następujące działki: "[...]" - przy czym działki nr "[...]" przeznaczono pod modernizowaną drogę krajową.

M. P. i L. P. pismem z dnia "[...]" wystąpili do Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z wnioskiem o odszkodowanie za działki położone w R. w gminie G. o nr "[...]", przejęte pod modernizację drogi krajowej.

Postanowieniem z dnia "[...]" Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad przekazał Staroście O. według właściwości wniosek M. P. i L. P. (następców prawnych zmarłego C. P.) z dnia "[...]" o wypłatę odszkodowania za oznaczone powyżej działki, które zostały przeznaczone w decyzji podziałowej pod modernizację drogi krajowej.

Decyzją z dnia "[...]" Starosta O., powołując art. 129 ust. 5 pkt 1 w zw. z art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2010r., nr 102, poz. 651 ze zm.) oraz art. 73 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. nr 133, poz. 872 ze zm.), odmówił przyznania wnioskowanego odszkodowania. Rozstrzygnięcie to zostało wydane po uprzednim uchyleniu przez organ odwoławczy poprzedniej decyzji tego organu i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" zauważono, że decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzekło, że decyzja podziałowa została wydana z rażącym naruszeniem prawa, jednak wywołała nieodwracalne skutki uniemożliwiające stwierdzenie jej nieważności. Wskazano, że w niniejszej sprawie, mimo dalszego funkcjonowania w obrocie prawnym decyzji podziałowej, brak jest przesłanki niezbędnej do pozytywnego załatwienia wniosku o odszkodowanie, gdyż podział nieruchomości został dokonany na wniosek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w O., a nie na wniosek ówczesnego właściciela nieruchomości. Ponadto wyjaśniono, że wprawdzie pełnomocnik wnioskodawców w toku postępowania wykluczył możliwość zastosowania w sprawie art. 73 ustawy Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, jednak w związku z ostateczną decyzją Wojewody z dnia "[...]" o stwierdzeniu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa przedmiotowych działek, organ rozpatrzył również złożony wniosek o odszkodowanie w trybie art. 73 ust. 4 powołanej ustawy. Stwierdził jednak, że wniosek ten został złożony po upływie terminu określonego w powołanym przepisie, co oznacza, że roszczenie o odszkodowanie z tego tytułu wygasło i nie może być dochodzone.