Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 września 2014 r., sygn. II SA/Kr 815/14

Sygn. akt IISA/Kr 815 /14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Waldemar Michaldo / spr./ Sędziowie WSA: Paweł Darmoń Kazimierz Bandarzewski Protokolant: Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2014 r. sprawy ze skargi J.M. na uchwałę Rady Miasta Gorlice Nr 520/LV/2006 z dnia 26 października 2006 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta Gorlice- Plan nr 3 skargę oddala

Uzasadnienie

Pismem z dnia 5 maja 2014r. skarżący J. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na m.in. uchwałę Rady Miasta Gorlice nr.520/LV/2006 z dnia 26 października 2006 w sprawie "Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Gorlice - Plan nr 3- zwanej dalej w skrócie także Planem. Domagając się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały skarżący podniósł w uzasadnieniu skargi, iż jest właścicielem działek nr. [...] i [...] położnych w G. Jednocześnie autor skargi zaznaczył, iż po dłuższym pobycie za granicą dowiedział się, że działki te położne w centrum miasta [...] mają walory uzasadniające ochronę konserwatora zabytków, co w jego ocenie należy traktować jako absurd. Zdaniem skarżącego żadna historia miasta z tym miejscem nie jest związana poza jedną, że na działkach tych został wysypany gruz pochodzący z budynków zniszczonych w czasie działań wojennych a obecnie teren ten jest porośnięty trawą. Skarżący zauważył, iż jeszcze w 1998 r co wynika z wypisu rejestru gruntów, działki te zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone były i pod zabudowę. J. M. wskazał także, iż natychmiast, gdy dowiedział się o istniejących nieprawidłowościach i podjętych sprzecznie z prawem uchwałach wezwał Radę Miasta Gorlice do usunięcia naruszenia prawa, jednak uchwałą nr.514/XLIII/2014r. z dnia 27 marca 2014r. odmówiono mu--uwzględnienia wezwania. Ponadto skarżący podniósł m.in., iż do chwili obecnej brak jest jakiegokolwiek opracowania lub opinii z którymi można prawnie i logicznie polemizować. Zdaniem skarżącego z uzasadnienia uchwały Rady Miasta Gorlice z dnia 27 marca 2014 r in fine wynika że wystarczyło "uzgodnienie" z Konserwatorem Zabytków co wynika z pisma z dnia 7 kwietnia 2003 r, aby pozbawić go prawa zagospodarowania tych działek na cele budownictwa miejskiego. W opinii autora skargi jest to bezprawie i nie bez powodu Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu nakazał Polsce w podobnej sprawie poszanowanie prawa własności a w przypadku pozbawienia właściciela prawa do dysponowania swoją własnością na określone cele, polecił wypłacanie odszkodowań, które będą rekompensować poniesione straty. Niezależnie od tego skarżący wskazał, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 19 grudnia 2005 r sygn. akt. II SA/Kr 1375/04 stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta w Gorlicach z dnia 28 czerwca 2000 r o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zgodnie z planem nr.3 -II etap, ponieważ nie uwzględniono złożonych do tego planu zarzutów. Zdaniem skarżącego pomimo zdecydowanego i jasnego stanowiska WSA w Krakowie uchwała ta na wniosek Burmistrza została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego co stanowi w ocenie J. M. naruszenie prawa. Równocześnie w dalszej części skargi podniesiono, iż w dniu 25 maja 2006 podjęto uchwałę, zgodnie z którą część jego działek będzie zajęta pod przystanek autobusowy, pomimo, ze w odległości 50 m, po tej samej stronie jest trwale urządzony przystanek wraz z szeroką zatoką autobusową.