Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 25 września 2014 r., sygn. I SA/Go 407/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Anna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2014 r. sprawy ze skargi M.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1. Uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...]. 2. Zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

M.G., reprezentowany przez adwokata, wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] odmawiającą skarżącemu wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...] ustalającą E.G. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. w kwocie 549.811,50 zł od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zaskarżona decyzja została wydana na tle następującego, ustalonego przez organy, stanu faktycznego sprawy.

Wnioskiem z dnia [...] września 2013 r. skarżący wystąpił do Dyrektora Izby Skarbowej o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną tego organu z dnia [...] maja 2005 r. nr [...].

Uzasadniając wniosek skarżący powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r. sygn. akt SK 18/09, w którym Trybunał stwierdził, że art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r. jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 64 Konstytucji. Skarżący podniósł, że jako syn E.G. jest jej jedynym spadkobiercą ustawowym uprawnionym do występowania w przedmiotowej sprawie na mocy art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Do wniosku skarżący załączył skrócony odpis zgonu E.G. oraz kserokopię dowodu osobistego. Następnie na wezwanie organu przedłożył także odpis skrócony aktu urodzenia.