Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. II SA/Wa 399/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Andrzej Góraj Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski Protokolant - starszy sekretarz sądowy Maria Zawada po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2014 r. sprawy ze skargi małoletnich O. i E.S. - reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego matkę B.S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...], 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku B. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), w dniu [...] lutego 2013 r. wydał decyzję nr [...], którą utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2012 r. o odmowie przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku. W uzasadnieniu decyzji podał, że renta rodzinna w drodze wyjątku jest pochodną świadczenia osoby zmarłej. W pierwszej kolejności rozpatrzeniu podlega spełnienie przesłanek określonych w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) przez osobę zmarłą. Konieczne jest więc zbadanie, czy brak uprawnień do uzyskania świadczenia w trybie zwykłym nie był spowodowany szczególnymi okolicznościami w postaci trudnych do przezwyciężenia przeszkód, zdarzeń lub trwałych stanów, na które osoba ubezpieczona nie miała wpływu. W zatrudnieniu zmarłego w okresach od dnia 1 listopada 1994 r. do dnia 27 marca 1996 r., od dnia 28 marca 1997 r. do dnia 13 sierpnia 1998 r., od dnia 14 sierpnia 1999 r. do dnia 1 stycznia 2001 r., od dnia 27 sierpnia 2002 r. do dnia 1 kwietnia 2007 r. oraz od dnia 9 czerwca 2009 r. do dnia [...] września 2011 r. (data zgonu), tj. przez łączny okres wynoszący ponad 10 lat, ojciec dzieci nie podejmował zatrudnienia ani innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym oraz ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, co spowodowało brak uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym. W sprawie nie zostały wykazane szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w kontynuowaniu ubezpieczenia oraz nabyciu uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym, bowiem w wykazanych przerwach, zmarły ojciec dzieci był zdolny do pracy. Podnoszone przez wnioskodawczynię okoliczności związane z chorobą alkoholową zmarłego ojca dzieci, nie może uzasadniać przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku. Uzależnienie alkoholowe nie stanowi niedającej się usunąć przeszkody, która uniemożliwiałaby świadczenie pracy. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala zatem przyjąć, że w sprawie zachodzą szczególne okoliczności, które uniemożliwiły nabycie przez ojca dzieci prawa do świadczenia w trybie zwykłym, z przyczyn zasługujących na potraktowanie ich jako szczególne.