Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Gd 152/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Tamara Dziełakowska, Sędzia WSA Janina Guść, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Maria Flisikowska, po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 4 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi J. O. i D.O. na uchwałę Rady Gminy z dnia 25 kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Gminy, działając na podstawie art. 20 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2013 r., poz. 21 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.) podjęła w dniu 25 kwietnia 2013 r. uchwałę nr [[...]] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego obszar obrębu geodezyjnego wsi K.

Pismem z dnia 8 lipca 2013 r. skarżący D. O. i J. O. wystąpili z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa uchwałą nr [[...]] Rady Gminy, które wpłynęło do organu w dniu 9 lipca 2013 r. Rada Gminy podejmując w dniu 25 kwietnia 2013 r. uchwałę nr [[...]], swoimi postanowieniami objęła działkę nr [[...]]. Skarżący jako właściciele działki nr [[...]] zakwestionowali przedmiotową uchwałę z powodu przeznaczenia należącej do nich nieruchomości jako terenu zieleni ekologiczno - krajobrazowej, oznaczonej w planie symbolem C002, a nie jak wnioskowali pod teren zabudowy letniskowej. Pozbawia ich to możliwości legalizacji domku letniskowego wraz z niezbędnymi urządzeniami infrastruktury technicznej. Wskazali, że nieruchomość została nabyta przez skarżących w 2003 r., zaś w 1988 r. poprzedni właściciel nieruchomości - A. S., rozbudował istniejącą na działce zabudowę rolniczą, w wyniku czego został postawiony budynek letniskowy (35 m²) z budynkiem gospodarczym (18 m²). Budynek został naniesiony na wyrysach z urzędowej ewidencji gruntów, jak również na mapach do celów informacyjnych Wydziału Geodezji w K. oraz od 1988 r. Urząd Gminy naliczał od budynku - jako budynku letniskowego - podatek od nieruchomości. Pomimo tego poprzedni właściciel nieruchomości, a następnie skarżący nie mogli zalegalizować budynku, bowiem Rada Gminy nie uchwaliła planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu geodezyjnego K. W roku 2005 weszło w życie rozporządzenie nr [[...]] Wojewody z dnia 24 marca 2005 r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu w województwie (Dz. Urz. Woj. [[...]]), które wprowadziło zakaz lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegu jeziora. Rozporządzenie zostało uchylone przez uchwałę nr [[...]] Sejmiku Województwa z dnia 28 kwietnia 2010 r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu w województwie (Dz. Urz. Woj. [[...]]), która powtórzyła wskazany zakaz, obowiązujący również dla wsi K.