Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2014 r., sygn. III SA/Wa 3164/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2014 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. zaskarżoną decyzją z utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2013 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] stycznia 2008 r. ustalającej J. D. (określanej dalej także jako "Strona" lub "Skarżąca") zobowiązanie w podatku od spadków i darowizn.

Wnioskiem z 24 kwietnia 2012 r. J. D. zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w W. o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] stycznia 2008 r. ustalającej podatek od spadków i darowizn w kwocie 198.209,00 zł, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. W decyzji tej organ podatkowy ustalając podatek stwierdził, że w sprawie nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.), ponieważ środki pieniężne w łącznej kwocie 2.850.000,00 zł, stanowiące darowiznę od M. K., zostały przekazane w dniach 28 czerwca 2007 r. i 4 września 2007 r. na konto Kancelarii Notarialnej jako depozyt, który miał być wydany sprzedającemu po zawarciu umowy sprzedaży nieruchomości na rzecz Skarżącej.

Dyrektor Izby Skarbowej w W. po rozpatrzeniu wniosku decyzją z [...] lipca 2012 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego W. uzasadniając, że decyzja ta nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa, ani nie jest obarczona żadną z pozostałych wad wymienionych w art. 247 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.).